Een boek vol spanning, geheimen en wat chaos

Op de avond van Halloween staat Jets leven plotseling op zijn kop. Wat begint als een avond vol verkleedpartijen, grappen en onschuldig plezier, eindigt in een brute aanval die haar nog maar een week te leven geeft. Terwijl de klok onverbiddelijk tikt, besluit Jet niet passief te wachten op haar lot, maar zelf uit te zoeken wie haar dit heeft aangedaan. Samen met haar voormalige beste vriend Billy duikt ze in een web van leugens, geheimen en verdenkingen, waarbij iedereen in haar omgeving wel iets te verbergen lijkt te hebben.

Vanaf de allereerste pagina is duidelijk dat Holly Jackson de lezer direct midden in het verhaal wil trekken. Het Halloweendecor is op zichzelf al een sfeervolle en spannende setting, maar Jackson grijpt de gelegenheid aan om in razendsnel tempo een stoet aan personages te introduceren: Jet zelf, haar familie, haar vrienden, politiecommissarissen en een reeks bijfiguren die elk hun eigen rol spelen. Hoewel het enerzijds zorgt voor een levendige start, voelt het anderzijds als een behoorlijke infodump. De flaptekst verklapt al dat er iets vreselijks staat te gebeuren, waardoor de spanning in deze eerste hoofdstukken vooral ligt in de uitvoering, niet in de verrassing. Toch, wanneer de aanval eindelijk plaatsvindt, weet Jackson de scène zo op te bouwen dat het alsnog binnenkomt. Het moment is heftig, benauwend en laat je als lezer even stilvallen.

Daarna verliest het verhaal echter iets van zijn overtuigingskracht. Jet hoort dat ze nog maar ongeveer een week te leven heeft. Een mededeling waarvan je verwacht dat zowel haarzelf als haar familie diep zou raken. Maar de manier waarop ze met dit nieuws omgaan, voelt soms onecht aan. Haar moeder raakt compleet in paniek en probeert haar te overtuigen tot een risicovolle operatie, terwijl Jet vooral bezig lijkt met zichzelf, scherpe opmerkingen maakt en zich emotioneel afsluit. De dialogen tussen Jet en haar familie komen niet altijd geloofwaardig over; er mist een oprechtheid in emoties. Daarna wordt de focus als snel verlegt op de teruggevonden vriendschap tussen Jet en Billy die ineens weer veel met elkaar optrekken. Oprecht of ook een beetje verdacht…?

Vanaf het moment dat Billy en Jet op onderzoek uitgaan, komen veel van de eerder geïntroduceerde namen weer terug in beeld. Iedereen lijkt wel iets verdachts te hebben gedaan, waardoor je als lezer wordt overspoeld met mogelijke verdachten. Heel slim om zoveel mogelijk personages af te gaan en verdacht te maken, maar het zorgt ook voor een zekere overdaad. Het is bijna onmogelijk om je volledig op één persoon te concentreren, omdat er telkens nieuwe informatie wordt toegevoegd die de verdenking verschuift. Gelukkig nemen Jet en Billy het speurwerk voor hun rekening, waardoor je als lezer vooral mee mag kijken hoe zij van aanwijzing naar aanwijzing springen. Hun zoektocht leidt hen langs uiteenlopende locaties en situaties, soms boeiend, soms wat gekunsteld, maar altijd in een tempo dat maakt dat je door wilt blijven lezen.

Het verhaal zelf heeft een vrij grillige structuur. Het springt regelmatig van de hak op de tak en soms voelt de voortgang van het onderzoek wat onrealistisch. Toch blijft de schrijfstijl van Holly Jackson het grootste wapen van Nog net niet dood. Ze schrijft vlot en beeldend waardoor je aandacht bij het verhaal blijft, ook wanneer het plot hapert. Je hoeft Jet niet sympathiek te vinden om toch te willen weten welke geheimen er nog boven tafel komen en wie uiteindelijk de aanval op haar geweten heeft. Jackson weet dat moment zorgvuldig uit te stellen, waardoor de ontknoping pas op de laatste bladzijden volledig duidelijk wordt.

Nog net niet dood neemt je mee in een enigszins chaotische, soms ongeloofwaardige achtbaanrit die je toch uit wilt blijven zitten.