Origineel, gedetailleerd en ontzettend spannend

In Vicious streden Victor en Eli, voorheen college vrienden, tegen elkaar met hun bijzondere gaven na bijna doodervaringen. Beiden hadden ze een team op wie ze konden vertrouwen, of toch niet zo? Marcella Riggins heeft niemand nodig. Teruggekeerd uit de dood, dat is wat de wereld overigens geloofd, neemt ze wraak op haar man die haar achterliet om te sterven. Ze kiest zelf uit van welke EO’s ze gebruik maakt en ze weet zichzelf te mengen in de laatste strijd tussen Victor Vale en Eli Ever die op komst is.

Als je 'Vicious' hebt gelezen, wil je daarna waarschijnlijk alleen maar meer. Een boek dat je meesleept, je alles laat vergeten, je elke bladzijde weer weet te verrassen en continu in zijn greep houdt. Zou het vervolg net zo goed zijn?
In eerste instantie was die originaliteit van het verhaal, de personages en de superkrachten een beetje verdwenen. De meeste personages waren al bekend en de opzet van het verhaal was duidelijk. Maar ik wist dat er nog ontelbare mogelijkheden in het vooruitzicht konden liggen met een boek als dit. Er konden nog zo veel dingen gebeuren, teruggedraaid worden of veranderd worden dat het maar de vraag was, waar dit boek ons mee naar toe zou sleuren. En ik kan je zeggen, dat was nogal een verhaal.

Er komen wat nieuwe personages bij en ook deze zijn weer tot in de kleinste details en precies goed uitgewerkt. Zo weet je wel wat Marcella’s beweegredenen zijn, maar haar precieze plannen blijven altijd een beetje onduidelijk voor de lezer, waardoor er toch nog een hoop verrassingen voorbij komen. Zo is dat ook met andere personages. Ik dacht Sydney Clarke best goed te kennen door haar ontwikkelingen in het vorige boek. Maar door de perspectiefwisselingen weet je nooit precies waar iedereen op dat moment is en wat ze plannen of denken. Zo werd ik dus nog wel eens verrast. Victoria weet de verhaallijnen van elk personage perfect uit te werken. Ook al wordt er veelvuldig gebruik gemaakt van tijdsprongen naar jaren, maanden, weken en uren geleden. Op de een of andere manier weet dit verhaal me zo te grijpen dat ik alle personages, tijden en plaatsen uit elkaar kan houden.

Verder is er continu wel iets gaande. Bij Victor, bij Eli of bij Marcella. Iedereen heeft een doel voor ogen en hebben manieren bedacht om bij dat doel uit te komen. Maar het gaat natuurlijk nooit zo als gepland, zeker niet als beweegredenen veranderen of er ineens andere EO’s in beeld komen met bepaalde krachten die voor verstoring zorgen. Het feit dat de kracht van elke EO gekoppeld is aan de laatste momenten voor diegene zijn dood, maakt het ook wel interessant. Als lezer wil je dan namelijk weten hoe iemand die uit de loop van de tijd kan stappen, bijna is doodgegaan. Of iemand die een ander met één aanraking tot as kan laten vergaan. Je gaat raden en gissen naar hun bijna doodervaring, maar wordt vaak toch wel weer verrast door de uiteindelijke feiten. Maar andersom ook, als je weet wat iemands bijna dood ervaring is, kun je wel een gok doen naar zijn of haar krachten. Net zoals ik zul je het niet altijd goed hebben. Doordat iedere persoon die ze tegenkomen in het boek in principe een EO zou kunnen zijn, hangt er een continue dreiging. Daarnaast wordt iedereen wel door iemand opgejaagd of wil iemand een ander dood hebben. Hoe en wat er uiteindelijk allemaal gebeurd, dat blijft nog de vraag. Want ook in dit boek wordt naar een cruciaal en spannend hoogtepunt toegewerkt en dat wordt op een perfecte manier uitgewerkt.