Verliefd op de warme kleuren

★★★★½
Sterk staaltje verbeelden van de Griekse godenwereld, met goden die gelukkig nog niet helemaal uit onze wereld verdwenen of vergeten zijn.
Verliefd op de warme kleuren en de wervelende beelden waarin Fabrizio Dori zo mooi zijn liefde voor de schone kunsten heeft verweven, ik kan dan echt letterlijk zuchten van gelukzaligheid, zo mooi. Maar niet alleen om de beelden, ook had ik een zwak voor Eustis zelf (Eustis de vagebond, ooit sater en gezel van de god Dionysos, die sinds een akkefietje met de godin Artemis onder de mensen leeft), de mensen die op zijn pad kwamen en hun zoektocht. De worsteling die wij als mens leveren in ons korte bestaan op deze aarde op zoek naar vervulling en betekenis, een zoeken naar werkelijkheden en hoeveel werkelijkheden bestaan er eigenlijk, ook binnenin jezelf.

Voor een inkijkje: klik hier

'Eustis: 'Ik zal je vertellen over het rijk der schaduwen... Over de onderwereld waar Hades waakt.

Daar, in het rijk van die onzichtbare god, bevindt zich alles wat geweest is en nog moet zijn. Zoals de zielen van de stervelingen. De zielen van de doden en van ongeboren kinderen. Een ziel die wacht om geboren te worden zoekt in een oceaan van eindeloze mogelijkheden naar het lotsdeel dat haar toebehoort. Op gevoel kiest ze één beeld uit vele. Soms duurt dat duizenden jaren, maar op een dag is het zover. Dan is ze klaar om een lichaam te gaan bewonen.

De ziel biedt dat beeld aan Ananke aan, de godin van de noodzaak. Ananke plant het beeld in de ziel als een zaadje. Daarna wordt de ziel ondergedompeld in de Lethe, de rivier van de vergetelheid. Daarom weten jullie mensen hier niets meer van bij jullie geboorte. En zijn jullie je hele leven op zoek naar jullie lot en lotsvervulling. Jullie zijn op de wereld om het gekozen beeld te verwezenlijken. Dat beeld draag je met je mee, het praat tegen je. Als je luistert zul je je eigen weg vinden. Anders zul je verdwalen.'