Simpelweg mooi!

Groot compliment aan Hendrik Groen. Met veel gevoel en empathie vertelt hij over zijn dagelijks leven in een zorgcentrum in Amsterdam-Noord. Hierbij is hij nooit suikerzoet. Zijn medebewoners en vrienden worden door hem eerlijk geschetst en komen tot leven. Je leert ze te waarderen en van hen te houden zoals Hendrik dat doet. Hij is eerlijk over zichzelf en zijn sterke en zwakke eigenschappen, schrijft met een knipoog en is niet langdradig.
Over de situatie van zijn woonomgeving is hij kritisch en realistisch.
Hoe geweldig dat zich een clubje senioren vindt en beslist om samen regelmatig de monotonie van het instituut te ontlopen, door gezellige uitstapjes te plannen en hoe frappant de reacties van de andere bewoners en directie op de in hun ogen onverwachte vrijgevochtenheid.
Hoe je het ook doet, je kan het nooit iedereen recht maken. Maar hij een zijn vrienden gaan ervoor en het schept een sterke band en vriendschap.... niet alleen onderling, maar ook met de lezer.
Natuurlijk zijn er ook momenten van verdriet en juist hierdoor komt het verhaal nog meer tot leven en voelt de lezer mee. Chapeau!!!