Vergeet de meisjes maar

Toen ik meedeed aan de actie om dit boek van Hebban te mogen lezen, leek het me een intrigerend boek. Toen ik later de saaie cover in de boekhandel zag, wist ik dat ik dit boek nooit had gekocht en gelezen, zonder deze actie. Het boek begint met een intrigerende schets, maar tegen het moment dat de journalist in de kast belandt, wordt je meegenomen in een voyeuristische overpeinzing. Van daar af aan, vind ik het een zeer onrealistische aaneenschakeling van gebeurtenissen, vertelde verhalen en gedachtespinsels. Er zitten aardige lijnen in het boek, maar deze worden onvoldoende uitgewerkt. Al voor ik op de helft van het boek was, overwoog ik om te stoppen. Maar de belofte om een recensie te schrijven, vraagt ook om het uitlezen van het boek, wie weet wat er nog komt... Gezien de dikte besloten dan toch door te lezen, maar het bleef teleurstellend. De ontdekking in het dagboek is inderdaad verrassend, maar valt nogal uit de lucht. Het einde is vreemd. Er had met dit plot zoveel meer gekund. Het boek is geschreven in een stijl die mij niet aanspreekt. Ik zal dit boek dan ook niet aan iemand aanraden.