2020 kamp alpha

2020 Kamp alpha.

Suzanna Esther, hoe durf je een verhaal schrijven waarin onze geliefde huisdieren een gevaar zijn voor ons?! Ik heb me tandenknarsend door dit boek geworsteld. Mijn hart deed pijn bij de gedachte dat dit mijn gezin en mijn huisdieren zou overkomen! Laten we allemaal hopen dat dit nooit echt zal gebeuren...
Zegt bovenstaande voldoende over dit boek? Neen, natuurlijk niet.
Dit boek greep me echt naar de keel. Met een benauwd gevoel gingen mijn ogen over de tekst. Bij bepaalde personages kon je de pijn van hun verlies echt voelen.
Ik had voortdurend mijn eigen gezin en honden in gedachten. Stel je voor dat onze dieren van ons werden afgenomen... ik denk dat ook hier hevig verzet geboden zou worden. Dat zouden we zomaar niet laten gebeuren. Ik kon me dus zeer goed inleven in de handelingen van de personages die het heft in eigen handen namen. Ik wilde alleen maar dat zij het overleefden. Ook al werd het met elke pagina die ik omsloeg steeds moeilijker om in te geloven.
Naar het einde werd het steeds spannender en kreeg ik weer hoop dat het allemaal in zijn plooi zou vallen. Toch liet het plot grote vraagtekens achter in mijn hoofd. Het kan niet anders dat die vragen nog beantwoord gaan worden. Hier moet gewoon nog een vervolg op komen. Dat kan niet anders.