Een perfecte feelgood!!

Wat was ik blij toen ik hoorde dat ook Marit haar eigen verhaal zou krijgen. Alle boeken die Jacodine tot nu toe heeft geschreven, hebben een speciaal plekje in mijn hart verdiend en ik wist eigenlijk van te voren dat het zeer onwaarschijnlijk zou zijn dat dat dit keer niet zou gebeuren. Leuk detail is dat ik Jacodine inmiddels ook als persoon wat beter heb leren kennen, wat maakt dat het voor mij nog specialer voelt om weer mee te mogen doen aan deze blogtour.

Ik vond Marit al een interessant personage in Takkenthee en, net als Sara, is ook zij een ijzersterk personage dat gewoon staat. Tijdens het lezen had ik het gevoel haar echt te kennen. Dit keer geen twee schattige meisjes, maar een puberend broertje. De manier waarop de band tussen broer en zus wordt beschreven, is zo realistisch dat ik alle ergernissen en gênante momenten zelf meemaakte en ervaarde. Erg sterk naar voren komt de onzekerheid die Marit ervaart bij het opvoeden van haar broertje. Ze is in een situatie terechtgekomen waar ze niet voor heeft gekozen, maar de liefde voor haar broer zorgt ervoor dat hij niets tekort komt. Dat siert haar enorm, vooral omdat ze ook behoorlijk worstelt met haar eigen leven.

Dan even over het betreffende tequilamaatje. Jacodine heeft me enorm weten te verrassen, op een hele positieve manier! Ik moet een beetje vaag blijven hierover, maar man, wat heb ik genoten!

Net als Takkenthee, zit ook dit verhaal weer boordevol herkenningsmomenten, gênante en hilarische gebeurtenissen, romantiek waar je bij wegzwijmelt, maar ook de nodige diepgang om het niet te zoetsappig te maken. Kortom, Bagels en een bakkie troost is het perfecte feelgood-boek.

Lieve Jacodine, je bent niet alleen een fantastische auteur, maar ook een fantastisch mens! Ik hoop nog heel veel van jou te mogen lezen.