De Ademdief lees je in één adem uit!

Van Dutch Venture Publishing kreeg ik een exemplaar toegestuurd en daarmee de eer het boek te lezen, nog voordat het in de winkels ligt!

Ik heb enorm uitgekeken naar De Ademdief, mede doordat ik het hele schrijfproces van Miranda op Facebook belangstellend heb gevolgd.
‘’Ik hoop dat je het in één adem uitleest’’, zei Miranda tegen me. Nou, dat is gebeurd hoor!
Vanaf de eerste pagina van het boek werd ik het verhaal ingezogen en wilde ik blijven lezen. Het eerste hoofdstuk begon al meteen goed. Thalia werd achtervolgd door een Jager. Meteen dus al actie! Dit eerste hoofdstuk is bepalend voor de rest van het boek en houdt je aandacht vast. De personages in het boek en dan met name Thalia en Quinn, worden heel goed uitgewerkt. Er wordt gelukkig veel aandacht besteed aan hun gevoelens en gedachten, waardoor je met beiden meevoelt. Vooral Thalia’s liefde voor haar zusje sprong er wat dat betreft uit. De innerlijke strijd die Quinn gedurende het hele boek met zichzelf voert, kwam heel goed over. Miranda wist de perfecte balans te vinden tussen actiescénes en rustmomenten, zonder dat het ook maar op enig moment saai werd. De vele details zorgen ervoor dat de lezer een goed beeld krijgt van de omgeving en ook aan uiterlijke kenmerken wordt aandacht besteed. De Ademdief zit vol verrassende wendingen en een erg goed en origineel plot.

Het was een goede keuze om het verhaal zowel door Thalia als Quinn te laten vertellen. Dit werd nergens verwarrend, maar zorgde er juist voor dat we hetzelfde verhaal van twee uiterste kanten konden lezen. Dat zorgde voor een dynamiek die heel prettig was. Daarbij genoot ik van de spanning tussen Thalia en Quinn die hierdoor alleen maar werd versterkt.

Het eind van sterk! Zo sterk dat ik Miranda bij deze smeek zo snel mogelijk door te schrijven aan het vervolg, want ik wil meer Thalia en Quinn!!