Een prachtig verhaal

Thema's/content warnings: rouw, spijt, gebeurtenissen overdoen, afscheid nemen
-
Ik heb al een paar dagen zitten nadenken over hoe ik deze recensie moet schrijven en dat lukt niet, dus ik ga het maar gewoon doen. Wat was dit een ontzettend prachtig verhaal!
Het boek gaat over een jongen van een jaar of 10 die zijn moeder dreigt te verliezen, maar dat niet kan accepteren. We volgen hem op zijn reis naar acceptatie via de trein van vier over twaalf.
Het boek is allereerst prachtig geschreven. Hoewel het gewoon proza is, leest het heel poetisch vanwege de mooie en ontroerende uitspraken over rouw en verwerking die er worden gedaan en wordt interpunctie en vormgeving ook heel mooi ingezet om op de juiste momenten pauzes in te lassen, zodat de lezer kan nadenken over de betekenis van de woorden (geloof me, dat doe je). De hoofdstukken zijn op sommige plekken - zeker voor een kinderboek - wat aan de lange kant, maar ik zat zo in het verhaal door de emotionele en meeslepende schrijfstijl dat ik er echt geen erg in had wat de lengte van een hoofdstuk was.
Het hoofdpersonage is daarnaast erg goed neergezet. Er is op een duidelijke manier beschreven dat hij niet weet hoe hij om moet gaan met de situatie. Hij heeft erg veel stress en paniek, maar weet dit ook niet onder woorden te brengen, waardoor zijn onderbewustzijn helemaal gaat uitpluizen hoe het zit en hoe hij de situatie wel acceptabel kan maken. Tijdens het lezen is het erg duidelijk wanneer er chaos in zijn hoofd is - dan versnelt het leestempo door kortere zinnen - en wanneer het rustiger is - dan vertraagt het leestempo door langere zinnen en meer poetisch taalgebruik. De overige personages hebben slechts bijrollen en zijn niet diep uitgewerkt, wat ik ergens heel jammer vind, maar waar ook de focus niet hoort te liggen in dit verhaal.
Wat ik verder heel goed vind is de manier waarop de dood en rouw aan bod komen. Zoals ik eerder al schreef is dit een kinderboek en op een of andere manier vinden we het heel erg lastig om met kinderen over de dood te praten. Hoewel dit boek heel emotioneel is en echt binnenkomt (misschien heeft dat ook wel te maken met mijn volwassen ervaring met de dood en is dit boek voor kinderen iets minder heftig, omdat het niet zo grafisch is. Ik denk dat dat persoonlijke ervaring is), denk ik dat het voor kinderen wel heel duidelijk omschrijft wat de dood kan doen met iemands gevoelens. Ik vind dit erg belangrijk, omdat de dood natuurlijk een vaag en onzichtbaar concept is, maar wel impact heeft op een mensenleven.
Kortom, ik raad dit boek absoluut aan. Het is echt prachtig, belangrijk en leerzaam - niet alleen voor kinderen, maar zeker ook voor volwassenen.