Gele zomer

Gele zomer is het eerste deel van een nieuwe trilogie van Nellie Mandell. Het speelt zich, zoals haar eerdere boeken, af op Prince Edward Island, en ook politiechef Arlette Browning keert terug in dit verhaal.

Voor het 5e jaar op rij verdwijnt er een meisje op het eiland. Alleen dit keer lijkt de ontvoerder een fout te maken, en ontvoert hij niet een meisje dat niemand mist, maar een meisje dat direct gemist wordt. De politie van Prince Edward Island doet er alles aan om haar te vinden, al hebben ze hun handen ook
vol aan een fraudezaak…

Het duurde eventjes voor ik echt in het verhaal zat en dat kwam eigenlijk door 2 dingen. Ten eerste wordt de term ‘doofstom’ meerdere keren gebruikt al vrijwel direct in het boek, en ik vind de keuze om die term te gebruiken onnodig en niet meer van deze tijd, ik stoorde me daar erg aan. Daarnaast haalde ik de hele tijd personages door elkaar, ik weet niet of dit komt omdat dit een vierde boek is dat over dit eiland en deze politiemacht gaat, of dat ik er gewoon even moest inkomen. De schrijfstijl van de auteur sprak mij verder wel aan. Ik vond de keuze van de auteur om de dader vrijwel direct bekend te maken een gewaagde maar leuke keuze. Toen ik eenmaal in het verhaal zat, had ik ook moeite om het verhaal weg te leggen (al bleef ik af en toe terug bladeren om er zeker van te zijn dat ik de juiste personage voor ogen had). Verder schrijft de auteur best wel vlot en ze schrijft niet nagelbijtend spannend, maar dit vond ik ook niet passen bij de opbouw van het verhaal. Aangezien ik een watje ben, zijn dit soort thrillers voor mij vaak prima en dat was hier ook het geval. Wil je meer dood, verderf en vliegende ledematen, dan zou ik deze wel overslaan.

Ik vond de setting van het verhaal leuk, het eiland en haar bewoners spraken mij wel aan en ik denk wel dat ik het vervolg op dit boek graag zou lezen, ik vond de politiechef een leuk personage en zou vooral graag over haar meer willen lezen.