Magnolia Parks

Magnolia Parks is een Londense socialite met neurotische en zelfzuchtige trekken. BJ Ballentine, de ex van Magnolia, is een van de bekendste badboys van het Verenigd Koninkrijk. BJ brak enkele jaren geleden het hart van Magnolia en sinds die tijd is het een komen en gaan van wraakacties, fake dates en knipperlichtrelaties. Het is een constant komen en gaan van aantrekken en afstoten. Zullen Magnolia en BJ voor elkaar kiezen of zijn deze twee elkaar en dus de liefdes van hun levens kwijt.

Ik vind het lastig te omschrijven wat ik van dit boek vond. Ik was namelijk enorm invested, ik wilde weten hoe het verder ging, ik ging geven om Magnolia en wilde weten of ze aan het einde van de rit (in mijn ogen) de juiste keuze zou maken. Ik vloog ook door de bladzijdes heen, het boek is immers heel vlot geschreven en de auteur bezit een prettige schrijfstijl. Maar of ik dit boek dan ook zo geweldig vind als de recensies die ik tot nu toe las, ik weet het niet. Ik stoorde me ontzettend aan het feit dat Magnolia en BJ, keer op keer dezelfde ‘fout - keuze’ maken. Keer op keer het spelletje, dat uitgeschreven staat op de achterflap, opnieuw spelen. Fake dates, wraakacties en knipperlichtrelaties. Ik ben misschien te ouderwets, te negatief of te oud :p, maar als je zoveel van iemand houdt, waarom doe je elkaar dan zoveel pijn?

‘Ik kijk naar haar, het meisje van mijn dromen, de liefde van mijn leven, alfa en omega, het begin en het einde, tot de dood ons scheidt en zelfs dan laat ik haar niet los.’

Ik begrijp dat onderdeel van het verhaal gewoon niet en ik merkte dat ik het lastig naast me neer kon leggen. Het hele boek draait namelijk om Magnolia en BJ (en alle bijpersonages) dus het komt keer op keer voorbij. Ik vond het echt wel een leuk boek én ik kijk ook zeker wel uit naar het volgende boek van deze auteur, maar het continue pijn doen van elkaar, dat laat me niet los.

‘Stel je voor dat ik Parks gewoon opbelde - zei: ik hou van je, laten we gewoon… vul maar in.’

In het begin komen er heel wat personages voorbij en het duurde even voor ik door had wie, wie ook alweer was. Maar toen ik dat eenmaal doorhad, las het verhaal meteen vlotter en leveren de bijpersonages ook wel echt een leuke bijdrage.

Het boek voelde verslavend aan, ik was bijna net zo verslaafd als Magnolia en BJ zijn aan elkaar. Maar eigenlijk weet ik nog steeds niet of ik dit nou een aanrader vind of niet, ik denk en hoop dat het volgende deel meer uitsluitsel zal geven.