The journey on changing minds (De reis om van gedachten te veranderen)

Wat een ongelofelijke leeservaring! De schrijver, Anand Giridharadas, neemt je mee door de jongste politieke ontwikkelingen in Amerika, maar hij doet dat vanuit een bijzonder perspectief: het perspectief van mensen die er actief aan bijdragen om verandering te bewerkstelligen. Daartoe volg je verschillende personen, krijg je niet alleen hun achtergrond mee, maar juist ook de ontwikkeling die ze hebben doorgemaakt in al die jaren dat ze zich inzetten voor verandering. Dat levert steeds weer nieuwe inzichten op, maar de reis naar die inzichten toe is minstens zo boeiend.
Dat start meteen al met drie vrouwen (Linda Sarsour, Loretta Ross, Alicia Garza) die hier in Nederland misschien totaal onbekend zijn, maar alle drie geconfronteerd worden met het probleem dat ze verandering willen, maar daarvoor grote groepen mensen moeten zien aan te spreken (Alicia Garza is een van de mensen achter de Black Lives Matter beweging). Hoe pak je dat aan, en loop je daarbij niet het gevaar je boodschap te verwateren, of zelfs tenonder te zien gaan?
Hoe bedrijf je politiek (in Amerika in dit geval) en blijf je toch je principes trouw? We reizen via Bernie Sanders naar Alexandria Ocasio-Cortez. Welke taal gebruik je daarbij, welke discussies voer je, en welke juist niet? Iets waar Anat Shenker-Osorio haar licht op laat schijnen, en waar menig politicus zijn voordeel mee kan doen. Er wordt zelfs een uitstapje gemaakt naar complotheoriën, de aantrekkingskracht ervan, maar ook hoe je mensen ertegen kunt wapenen (al spreken ze eerder van "inenten" - alsof je een ziekte bestrijdt - een reis via Benscoter en Cook). En de reis eindigt bij een fenomeen wat "deep canvassing" wordt genoemd: bijna het tegenovergestelde van deur tot deur verkoop - je gaat wel van deur tot deur, niet om even een "peptalk" te "droppen", maar met de bedoeling om echt met mensen in gesprek te komen, en vanuit hun eigen leven mensen op andere gedachten te brengen.
Anand Giridharadas heeft dit alles ook nog zo weten te schrijven dat je blijft lezen. Alleen het stuk over taalgebruik (van Shenker-Osorio) bevat zoveel tips en toelichting dat het wat veel wordt, al blijkt later uit verschillende passages hoezeer ze gelijk heeft (en hoe moeilijk mensen hun oude gewoonten aanpassen). Wat het stuk over "deep canvassing" misschien nog wel het meest duidelijk maakt is dat het er soms op lijkt dat we het in deze digitale wereld zijn verleerd om naar elkaar te luisteren. Om elkaar eerst te ontmoeten. De tijd te nemen om het verhaal van de ander te horen. De ander als mens te benaderen. Dat is iets wat we hard nodig hebben in deze tijd, en Anand heeft dat goed gezien.