Lekkere feelgood in kerstsfeer

'De Wake-upcall is het vijfde boek dat ik lees van Beth O'Leary. Volgens de flaptekst belooft het weer een heerlijke roman te zijn met de nodige romantiek, humor maar óók ongemakkelijke situaties. En dat is één van de redenen dat ik de boeken van deze auteur graag lees. Ik ga schijnbaar goed op het ongemak van een ander.
Izzy en Lucas zijn collega's en proberen elkaar in alles te overtreffen. Dat levert behoorlijk wat spanning op tijdens het werk.
Forest Manor Hotel en Spa is een noodlijdende onderneming. Het personeel is als een grote familie, ook voor eigenaren Barty en mevrouw SB. Het hotel ontvangt veel, vaste, gasten met hun bijzondere verhalen. Sinds de coronapandemie hotel staat de boel op instorten; er is geen geld voor onderhoud, laat staan voor de broodnodige investeringen om het aan de hedendaagse verwachtingen te laten voldoen.

Izzy en Lucas werken beide als receptionist bij het hotel. Sinds een voorval vorig jaar kerst kunnen ze elkaars bloed wel drinken. Maar ja, ze moeten wél samenwerken. De feestdagen zijn in aantocht en om geld in te zamelen besluiten ze wat kostbare spullen te verkopen, dan is het in ieder geval mogelijk de feestdagen nog mee te pikken met z'n allen. In het hok vol gevonden voorwerpen ligt een doosje met persoonlijke items. Izzy en Lucas gaan ondanks hun eeuwige bekvechten proberen die weer bij hun rechtmatige eigenaar terug te brengen.
En dat zorgt weer voor irritatie tussen de twee waarvan iedereen kan meegenieten.

Vanuit wisselend perspectief krijg je mee wat Izzy en Lucas te vertellen hebben. O'Leary schrijft gemakkelijk en luchtig over de gebeurtenissen in het hotel en weet de (hoofd)personages goed weer te geven. De sfeerschetsen en details maken het tot een filmisch en grappig geheel maar de serieuze ondertoon vergeet ze daarbij niet. Het hotel, en het landgoed, hebben zo'n typische Britse aura om zich heen: kroonluchters, grote trappen, foute portretten, bloemetjesbehang en weelderige tuinen. Een idyllische plek die ooit betoverend moet zijn geweest voordat geldgebrek een issue werd.

Het verhaal leest lekker weg. Je vergeeft het de auteur dat het bol staat van clichés en voorspelbare situaties. Het boek is gewoon te grappig om daar moeilijk over te doen. Ik betrapte me er geregeld op dat ik moest grinniken om de strijd tussen Lizzy en Lucas én de reacties van hun publiek.

Er is veel strijd tussen die twee, gaandeweg wordt wel duidelijk waarom dat is. Daarbij zijn ze ook elkaars tegenpolen: Izzy is een pleaser en houdt de schijn op; een typische Britse, terwijl Braziliaan Lucas rechtlijnig en duidelijk is, hij kent geen dubbele agenda. En dat botst.

Toch hebben de twee meer gemeen dan ze denken al hebben ze dat niet altijd in de gaten; ze willen dat ook niet altijd inzien en dat zorgt weer voor de nodige chaos in het hotel. Maar er speelt meer! Het overige personeel, de gasten én jij als lezer zijn daar getuige van plus het onvermijdelijke tussen Lizzy en Lucas laat zich raden.

'De Wake-upcall' is een vermakelijke roman, een typische feelgood. Heerlijk nu met de feestdagen in aantocht.
Ik vond het het minst geweldige boek van O'Leary tot nu toe maar alsnog drie mooie sterren!