Waanzinnig... Letterlijk!

Verbazing, medelijden, fascinatie, respect en afschuw waren de gevoelens die bij mij om voorrang vochten tijdens het beluisteren van dit waanzinnige boek. En ook nu ik het heb dichtgeslagen trillen deze gevoelens nog na. Waar het verhaal over gaat hoef ik hier niet te herhalen wat mij is opgevallen en bijblijft is wellicht interessanter.

Het eerste gedeelte over het leven van Hannelore in de sekte doen je beseffen dat zelfbenoemd profeet Vrieswijk een meestermanipulator was voor wie het hersenspoelen van mensen (waaronder ook hoog opgeleide personen met goede banen) een koud kunstje bleek. Wanneer hij mensen kon afzonderen van de "gewone wereld" viel men gemakkelijk als een blok voor hem door zijn geraffineerde, totalitaire handelen. Boeiende weerzin is een uitdrukking die bij mij opkomt. Hoe kan het dat ouders dit hun kinderen aandoen en niet meer zelfstandig lijken te kunnen denken. Ik kan me daardoor ook goed voorstellen hoe moeilijk het moet zijn om hier wanneer je de sekte verlaat en tot een ander inzicht komt hier verantwoording over moet afleggen.

Het tweede gedeelte over Hannelore's ontsnapping en onthechting deden mij inzien hoe goed de mens (in tegenstelling tot de verderfelijke Vrieswijk en Folkerts) ook kan zijn. De meeste mensen deugen... Hier moest ik vaak aan denken. Met name hoe Hannelore's oom, tante, man en schoonfamilie haar onbarmhartig geholpen hebben is hartverwarmend. Ook het besef dat de laatste kans om Hannelore te bevrijden voordat zij meerderjarig zou zijn en dan dus zelf zou beslissen onderdeel van de gemeenschap te blijven, waarmee het stoppen, aanhouden en straffen van de profeet en profetesse waarschijnlijk niet zou zijn gebeurd is ronduit bizar.

Conclusie: een boek dat boeit en nagloeit.

Voor de liefhebbers van "Laura H." van Thomas Rueb.