Lezersrecensie
Over 'de slachter van Banda'
Soepele historische roman die zich grotendeels afspeelt in Batavia in de tijd dat de beruchte Jan Pieterszoon Coen er de scepter zwaaide. Het verhaal kent twee lijnen: enerzijds de avonturen van de 19-jarige Krijntje Blomme, die haar geboortestad Breda ontvlucht nadat haar ouders door de Spanjaarden zijn vermoord. Zij vermomt zich als matroos en monstert aan bij een VOC-schip dat richting Nederlands Indiƫ vertrekt. Anderzijds maken we kennis met Jan Pieterszoon.
Tom van der Lee hanteert een stijl van 'lange halen gauw thuis'. Het boek leest weliswaar heel prettig maar mist ook wel een beetje diepgang. De zeer nederige positie van de vrouw in die tijd komt via de stoere Krijntje goed uit de verf, maar over Coen, wiens standbeeld in Hoorn nog altijd voor gedoe zorgt, had ik wel wat meer willen lezen.
De man had ongetwijfeld zijn verdienste als stichter van Batavia, het tegenwoordige Jakarta, maar is ook de geschiedenis ingegaan als 'de slachter van Banda'. De bijna complete bevolking van die eilandengroep, gewild om zijn notenmuskaat, werd door de mannen van Coen over de kling gejaagd. Die schandvlek in de vaderlandse geschiedenis wordt door Van der Lee slechts terloops aangestipt.
Ook de kwalijke rol van de alleen maar op winst beluste VOC, heb ik wel eens beter beschreven gezien. Bijvoorbeeld in 'Stemmen uit zee' van Dan Sleigh over de stichting an Kaap De Goede Hoop. Over de massale inzet van slaven bij de uitbouw van Batavia lees je ook heel weinig.
Desondanks heb ik het boek in een ruk uitgelezen en ben toch iets meer te weten gekomen over een stukje niet al te fraaie vaderlandse geschiedenis verpakt in een romantisch avontuur.
Tom van der Lee hanteert een stijl van 'lange halen gauw thuis'. Het boek leest weliswaar heel prettig maar mist ook wel een beetje diepgang. De zeer nederige positie van de vrouw in die tijd komt via de stoere Krijntje goed uit de verf, maar over Coen, wiens standbeeld in Hoorn nog altijd voor gedoe zorgt, had ik wel wat meer willen lezen.
De man had ongetwijfeld zijn verdienste als stichter van Batavia, het tegenwoordige Jakarta, maar is ook de geschiedenis ingegaan als 'de slachter van Banda'. De bijna complete bevolking van die eilandengroep, gewild om zijn notenmuskaat, werd door de mannen van Coen over de kling gejaagd. Die schandvlek in de vaderlandse geschiedenis wordt door Van der Lee slechts terloops aangestipt.
Ook de kwalijke rol van de alleen maar op winst beluste VOC, heb ik wel eens beter beschreven gezien. Bijvoorbeeld in 'Stemmen uit zee' van Dan Sleigh over de stichting an Kaap De Goede Hoop. Over de massale inzet van slaven bij de uitbouw van Batavia lees je ook heel weinig.
Desondanks heb ik het boek in een ruk uitgelezen en ben toch iets meer te weten gekomen over een stukje niet al te fraaie vaderlandse geschiedenis verpakt in een romantisch avontuur.
1
Reageer op deze recensie