Voldoet niet aan de verwachting

Ada Vaughan, een jonge vrouw van ongeveer 18 jaar, woont bij haar ouders in Londen. Ada kan goed naaien en noemt zich modiste. Zij wordt verlieft op een man, Stanislaus. Er zijn twijfels of die man ook verliefd op haar is. Zij wordt zijn partner en delen het bed met elkaar. Ondanks de dreiging van de aanstaande oorlog, vertrekken zij onverwacht naar de modestad Parijs. De oorlog breekt uit en zij vertrekken naar Namen in België. Ada verlaat hij onverwacht en zonder aankondiging vertrekt hij naar een onbekende bestemming. Ada inmiddels zwanger van hem, komt in een klooster terecht. Ada, sluit zich bij de nonnen aan. België wordt bezet door de Duitsers. De nonnen worden gedeporteerd naar Duitsland, waar het kind van Ada wordt geboren. Ada mag het kind niet houden. Het wordt direct na de geboorte weggebracht naar een opvangadres. Later zal blijken dat het kind doodgeboren is. Maar dat weet Ada op dat moment niet. Ada, die niet joods is, maar als non verder leeft, wordt gedeporteerd naar concentratiekamp Dachau. Daar wordt zij opgesloten in een kamer. Vol ontbering moet zij in die kamer kleren naaien voor de vrouw van het kamp, alsook voor de vriendinnen van die vrouw. Een van die vriendinnen blijkt later Eva Braun te zijn. Zij hoort daar een kind huilen en vermoedt dat het haar kind Thomas is. Het kamp wordt bevrijd door Amerikaanse soldaten. Ada keert terug naar Londen, waar zij wordt verstoten door haar moeder. Ada, die de naaimachine vanuit het kamp meegenomen heeft, probeert de draad weer op te pakken door te gaan werken als serveerster. Om geld te verdienen gaat zij ook weer naaien. Ook stelt zij zich ter beschikking aan mannen. Dat levert extra geld op. Zij voelt zich echter geen prostituee. Dan komt zij in die hoedanigheid Stanislaus tegen. Hij heeft haar misbruikt. Dat doet haar besluiten hem om zeep te helpen. Ada wordt gearresteerd. Dan volgt er een neerbuigende rechtsgang met een tragisch einde.