Zeer matig.

Nadat ik "Nachtschade" had gelezen was ik benieuwd naar de rest van de Grant-serie, dus las ik deel twee en eerlijk gezegd vond ik het maar een matig boek. Het begint eigenlijk bijna hetzelfde als het eerste boek: Sara Linton, kinderarts te Grant, gaat (net als in het eerste deel) naar het toilet en daar loopt ze tegen een meisje op en die laat een streep bloed na op haar jas. Dan begint de ellende, want buiten speelt zich een waar drama af. Goed spannend en veelbelovend begin. Helaas verzakt Slaughter veel te veel in de privelevens van de belangrijkste personen en lijkt het soms alsof je een streekroman aan het lezen bent. Filter al die perikelen uit het boek en je houdt een hele dunne thriller over die niet echt ergens spannend wordt, maar kabbelt. Even geen Slaughter voor mij, maar ik ga zeker het derde boek lezen.
Dit boek: drie magere sterren.