Mooie overpeinzing van het leven

In ‘als je de stilte ziet’ reflecteert het semi-autobiografische hoofdpersonage op zijn voorbije leven. Het verhaal wordt vanuit het ik-perspectief voorgedragen. Mooie volzinnen en overpeinzingen volgen. Er gebeurt eigenlijk niet echt veel , er zijn sprongen in de tijd, maar de manier waarop alles wordt beschreven bepaalt de meerwaarde van het verhaal.

Vrij in het begin raakt op een ongelukkig moment de vader van ‘ik’ verwikkeld in een burenruzie. De gezinssituatie van de buren maakt dat de ouders van ‘ik’ de tiener opnemen in hun gezin. ‘Ik’ wil graag een goede band opbouwen met zijn pleegbroer, maar slaagt daar maar niet in. Dan gaan de hoofdpersoon en Sander studeren en verliezen elkaar voor jaren uit het oog. ‘Ik’ heeft vluchtige relaties, maar slaagt er niet in eentje te bestendigen. Heimelijk blijft hij terugdenken aan zijn jeugdliefde Martha.

Jaren later, op zijn 60e, overdenkt hij zijn leven. De relatie met Sander en de onbeantwoorde jeugdliefde vormen de rode draad in zijn levensverhaal tot dan. De hoofdpersoon probeert voor zichzelf te bepalen hoe de gebeurtenissen uit zijn verleden hem hebben gebracht tot waar hij op dat moment in het leven staat.

Dit is het eerste boek wat ik van deze auteur lees. Ik moest de eerste pagina’s best wennen, maar kon op enig moment zijn schrijfstijl wel waarderen. Niet vaak herlees ik zinnen om de kern van de boodschap eruit te filteren. Heel knap als een auteur dat bewerkstelligt bij een lezer. Prachtige lange zinnen staan in dit boek, die waarschijnlijk niet iedereen evenzeer zal kunnen waarderen.