Boeiende historische roman over Amalia die nog lang blijft bezighouden!

In de wereld van historische romans is Matthias Rozemond al volop bekend. Vorig jaar verscheen van zijn hand ‘Amalia', het 1e deel over het leven van Amalia van Solms, grondlegster van ons koningshuis. ‘Hoogheid' is het vervolg en geeft een inkijkje in het volwassener leven van Amalia in de periode 1629 - 1638.

Alleen al qua vormgeving is dit deel wederom een cadeautje. De cover in lijn met het eerste deel, de schutbladen met een plattegrond van Den Haag in de 17e eeuw, stambomen en een kort overzicht van de belangrijkste historische personages uit het vorig deel passeren de revue. Dit totaalplaatje brengt je helemaal in de juiste stemming om zo het Haagsche hof van die tijd binnen te stappen.

Waar Amalia in deel 1 een ontwikkeling doormaakt van hofdame tot echtgenote van Frederik Hendrik, is ze zich in deel 2 volledig bewust van haar positie en taak als stadhoudersvrouw. Ze is vastbesloten haar man tot hoogheid te laten verheffen en zo hun toekomst veilig te stellen. “Een mens moet anticiperen op de toekomst. Dat is nu eenmaal mijn taak als echtgenote van de stadhouder”. Samen met Amalia dompelen we ons onder in de wereld van het politieke spel en list & bedrog aan het Haagsche hof van de 17e eeuw. Een wereld waarin het “de leugentjes zijn die de waarheid kruiden.”

Of het nu ging om het bekokstoven van eigen snode plannen of het doorzien van die van anderen, Amalia lijkt soms zelfs de lezer drie stappen voor te zijn. “Het was zo helder als glas, behalve dat alleen Amalia het zag gebeuren.” Dit kán sommige lezers even uit hun leesflow halen. Heb dan geduld, haar plannen worden vanzelf duidelijk. “Gut was ze maar minder slim geweest, dan had ze dit soort plannen niet eens kunnen smeden.”

Het is te merken dat Rozemond ervaring heeft met schrijven over de Gouden Eeuw, want hij laat de tijdgeest filmisch aan ons voorbijtrekken. Gebruiken, kledij, huisraad, voedsel, aan alles is gedacht. Hij trakteert ons weer op mooie, scherpe dialogen en pinnige reacties.

Maar het belangrijkste is natuurlijk dat hij Amalia kundig portretteert, waarbij je haar leert kennen als een persoon met vele kanten. Het was een dame met allure, zelfvertrouwen, ambitie, slim en doortastend, strategisch, slinks ook wel. En zeer zeker geëmancipeerd! “Daarvoor moest je toch echt een man zijn om je prestige aan je voorvaderen te willen ontlenen. Vrouwen presteren liever zelf.” Toch was ze ook eenzaam en hunkerde ze naar genegenheid. Naast Amalia is er natuurlijk ook aandacht voor de bijpersonages, waarbij zus Louise Christine en vriendin Anna Johanna en hun interessante relatie met Amalia het meest worden uitgewerkt.

Kortom: ‘Hoogheid’ is een buitengewoon boeiende historische roman over Amalia die nog lang blijft bezighouden!