Recensie Haar naam was Sarah

Wat een ontroerend verhaal! Vooral de hoofstukken geschreven vanuit Sarahs perspectief vond ik indrukwekkend en mooi. Dit boek is ook wel het soort boek dat mij ligt; ik lees graag een boek met daarin een 'zoektocht naar het verleden' geweven. Maar bij dit boek komt daarbovenop natuurlijk het afschuwelijke dat joodse gezinnen in Parijs overkwam. Ook ik was hiervan niet op de hoogte, maar ook ik zal dit niet snel meer vergeten!

Waar ik echter niet zo enthousiast over ben is de schrijfstijl van Tatiana de Rosnay. Ik vind deze wat eentoning en ook maakt ze nogal wat gebruik van herhalingen (vooral wanneer het gaat over manlief). Het einde is naar mijn smaak ook wat te zoetsappig, vandaar de 4 duimpjes. (Eigenlijk 3,5 maar we ronden af naar boven, zeker te weten!)