Heerlijke feelgood roman waarin ook de dagelijkse dingen en problemen beschreven worden.

'Rozengeur en Regenwater' is geschreven op een heerlijke vlotte en fijne manier.
Je kunt je echt inleven in elk personage en voelt de woede, angst maar ook alle vrolijkheid met ze mee!
Zelf zie ik de moestuin al helemaal voor me, en ondanks dat ik geen groene vingers heb zou ik er zo heen willen gaan.

Het verhaal wordt geschreven vanuit Romee.
Ze woont samen met haar vriend Thom en hun 3 kinderen.
Op een avondje uit krijgt ze van haar man de sleutel van een moestuin cadeau. In eeste instantie weet ze niet zo goed wat ze hier van moet vinden, en hoopte ze eigenlijk op iets anders, namelijk een ring.
Als ze eenmaal aan de slag gaat in haar eigen moestuin en haar 'buren' leert kennen vindt ze het steeds leuker en gezelliger.
Totdat er op een dag een brief komt waarin staat dat ze het terrein van de moestuinen dreigen te verliezen aan de voetbalclub naast hun die wilt uitbreiden.
Romee doet er dan ook alles aan voor haar en haar 'buren' om het moestuinencomplex te behouden en krijgt meteen op deze manier weer de smaak te pakken van haar oude baan.
Ze staat namelijk voor de camera en maakt samen met haar nicht hele mooie opnames en interviews om te laten zien waarom de gemeente het moestuinencomplex moet behouden.

Het fijne van het boek is dat het een mooie feelgood roman is waarin ook de alledaagse dingen beschreven staan waarin je jezelf herkent, en niet alleen maar de rooskleurige dingen in het leven.
Kortom een heerlijke roman met een prachtig verhaal erin.
Kan nu al niet wachten op deel 2 van de Volkstuin. Vooral na de cliffhanger!