boeiend levensverhaal

Recensie Aan het eind van de dag van Nelleke Noordervliet

Katharina Mercedes Donker, ex-minister, moeder en auteur van twee bestsellers over de politiek en de rol van de vrouw wordt door Clara Hartong gevraagd of ze mee wil werken aan een biografie over haar leven. Katharina heeft daar niet veel zin in, ze houdt de boot wat af, maar gaat zich wel bezinnen op haar leven, waarin heel wat gebeurd is.

Ze komt uit een arbeidersmilieu, maar gaat toch naar het Barlaeus gymnasium. Ze zet zich vooral af tegen haar vader. Een mooie scène is: Een principe is dat je geen autoriteit aanvaardt behalve die je zelf kiest (zegt vader). Ik heb jou niet gekozen, papa. Hij kijkt me aan alsof hij niet gelooft wat hij hoort. Dan lacht hij. Rotmeid. Zijn aai wordt een klap, die pijn doet. Ik heb ook veel van hem gehouden, vloekend, huilend, scheldend van hem gehouden.

Mooi wordt beschreven hoe de zoon volwassen wordt en ze als moeder afstand moet nemen. Je begrijpt het, voelt mee en tegelijkertijd voel je ook medelijden met de moeder.

Indrukwekkend is de brief die dochter Hanna aan haar moeder schrijft.

Allerlei fases in haar liefdes- en politieke leven komen aan de orde. Heel boeiend beschreven, o.a. een bezoek aan Oost-Duitsland en Suriname. Het boek geeft een mooi tijdsbeeld.

Op zoek naar haar eigen ik gaat ze alleen naar Sicilie. Om gedachten te verdrijven die haar dwars zitten gaat ze o.a. sudoku's oplossen. “Alhoewel ze elke vorm van puzzelen als een uiting van intense doodsdrift beschouwt, vooral eigen aan oude mensen die volgens voorschrift van het leven genieten. De dood staat achter een boom, maar zij zitten in het zonnetje puzzelend te ontkennen dat hij er is “.

Nelleke Noordervliet is er in geslaagd je helemaal mee te nemen in het leven van “Kat”, dat veelbewogen is. Ze maakt heftige dingen mee, zowel in de politiek als privé. Ze is hard voor anderen maar ook voor zichzelf. Je vraagt je af of macht gelukkig maakt. De conclusie is aan de lezer.