Gemiste trein.

Maja Wolny, de schrijfster van ‘De trein naar Tibet’ is met dit boek niet aan haar proefstuk toe. Alhoewel ‘De trein naar Tibet’ haar eerste non-fictiedebuut is publiceerde zij reeds verschillende andere werken. Zo debuteerde ze in 2016 met het boek ‘Zwarte bladeren’ dat gevolgd werd door ‘De boekenmoordenaar’ en ‘Terugkeer naar het noorden’.

Dit gezegd zijnde staat dit echter niet garant voor een indrukwekkend reisverhaal zoals de cover ons wel voorschotelt. Dit boek werd in Polen uitgeroepen tot beste reisverhaal van 2020.

Het gegeven om met de trein dezelfde reis te maken dewelke Alexandra David-Néel, de eerste Europese en bovendien de eerste Belgische vrouw in de geschiedenis, maakte in 1924, spreekt enorm tot de verbeelding. Het boek wordt doorspekt met aangename foto’s alsook krijgt de lezer op het einde een bibliografie.

Alhoewel de schrijfstijl van Maja Wolny heel vlot is en zeer toegankelijk voor het grote publiek schiet zij tekort qua inhoud.

Het verhaal op zich is zeer onderhoudend, echter wordt het nogal rommelig gebracht. Verder wordt de reis waarnaar verwezen wordt, in het spoor van Alexandra David-Néel, niet echt waargemaakt. Een gemiste kans. Dit boek had enorm veel potentieel, jammer genoeg kwam het er niet uit en blijft de lezer op zijn honger zitten.