Heel krachtige graphic novel

In de graphic novel hertelling van ‘Speak’ volgen we net zoals in het originele boek Melinda, die na een zware gebeurtenis op een feest helemaal alleen achterblijft op school. Ze weigert te spreken over wat er met haar gebeurd is, tot de bom barst en ze haar stem moet laten horen.

Ik heb de roman van ‘Speak’ nooit gelezen; de graphic novel is dus mijn eerste introductie van het verhaal; en wat voor introductie was dat! Ik denk dat dit een van mijn favoriete graphic novels is geworden.

Het verhaal is enorm sterk. Als iemand die ook vaak uitgesloten is op school, leefde ik meteen mee met Melinda. Ondanks dat mijn situatie heel anders was dan die van Melinda, was ik ook vaak stil, omdat ik niet dacht dat mensen zouden luisteren – en dat ik niet het gevoel had dat mijn stem het waard was om gehoord te worden.

Ik kan veel aspecten van dit plot bespreken: de relatie tussen Melinda en haar ouders, haar moeilijkheden om een boom te tekenen, haar ‘vriendschap’ met Rachel… Maar het punt is dat ik er niet zoveel over te zeggen heb, want alles was gewoon goed uitgevoerd. Het enige punt van kritiek is dat ik voor sommige plotlijnen net wat meer tijd had gewild; maar dat ligt natuurlijk ook een beetje aan het medium – een comic is vaak iets sneller van tempo dan een boek. Het snelle tempo nam voor mij ook niet heel veel weg van de ervaring; en ik denk dat dit komt door de art style.

Want hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik het gevoel heb dat de art style werkelijk is wat deze comic naar een hoger niveau tilt. Als je begint aan de comic, lijkt het alsof het een heel zachte tekenstijl is. Er zijn weinig harde lijnen en je zou bijna kunnen zeggen dat de personages wel ‘schattig’ getekend zijn. Het lijkt in het begin ook alsof het vrij standaard zal blijven, maar hier en daar heb je er panels tussen zitten die opeens wat meer experimenteel zijn en beeldspraak een vorm geven. Voor mij zijn dat de panels met de meeste emotie. Het waren die panels die het meeste informatie overbrachten: één tekening die toch zo ontzettend veel zegt.

Ik zou ‘Speak: de graphic novel’ dus zeker aanraden, zowel voor mensen die het boek waarop het gebaseerd is hebben gelezen, als mensen die er blind in gaan. Het is een verhaal dat nog steeds heel relevant is en ik ben ook blij dat het in een graphic novel is uitgekomen; omdat het medium zelf iets toevoegt, maar omdat het zo misschien ook mensen die wat minder graag lezen kan bereiken.

Trigger warning: Dit boek bevat onderwerpen als zelfbeschadiging (expliciet), pestgedrag (expliciet), verkrachting en depressie. Racisme en xenofobie komen kort aan bod.

Ik heb een fysiek recensie-exemplaar gekregen in ruil voor deze recensie, dit beïnvloedt mijn mening echter niet!