Lezersrecensie
Ooit in september
In ‘Ooit in september’ van Emma Anna volgen we Ollie, die als scenarioschrijver stage volgt bij een bekende dystopische serie, District 21. Al snel landt zijn oog op één van de hoofdrolspelers, Lou, al is Ollie zelf nog niet heel zeker of hij deze relatie achterna wil jagen en is hij vooral bang zijn vader teleur te stellen.
Wat voor mij het grootste pluspunt aan dit boek was, waren de personages. Ollie en Lou voelden allebei heel erg echt. Ze hadden allebei goede en minder goede kanten en hun leven verliep met ups en downs. Hierdoor voelde hun relatie ook heel natuurlijk aan. Ollie en Lou hadden een heel leuke chemie samen en je root dan ook echt voor beide heren.
Hiernaast heeft Emma Anna echt een heel vlotte schrijfstijl, waardoor je echt door het boek heen vliegt.
Waarom dan ‘maar’ drie sterren? Ik denk dat dat heel erg te doen heeft met persoonlijke voorkeur; er zijn een paar plotpunten die ik niet zo leuk vond. Maar dat is vooral wat het is: plotpunten die me niet erg aanstonden. Eén daarvan is een sexual assault storyline die zeker en vast niet slecht is aangepakt, maar me wel wat van mijn stuk bracht, omdat ik het gewoon niet had verwacht. Het andere plotpunt gaat over een ruzie tussen twee personages die me net iets te ver ging.
Daarnaast denk ik dat, ondanks het feit dat Ollie een goed personage is, ik graag wat meer van hem had gezien. Nu lijkt zijn leven alleen te bestaan uit zijn familie en Lou, ik had graag ook wat meer van zijn vrienden gezien. Ik denk dat dat het boek ook iets dynamischer had kunnen maken en een aantal (in mijn ogen negatieve) clichés eruit had kunnen werken.
En als laatste puntje van kritiek: soms ging het boek wat over in ‘tell’, wat jammer is, want daardoor kwamen de gevoelens niet altijd even goed over.
Al bij al is ‘Ooit in september’ zeker geen slecht boek en het positieve overweegt bij mij altijd nog steeds. Voor liefhebbers van het genre zou ik dit boek wel durven aanraden. Voor niet-liefhebbers van het genre: beware, want de seksscènes zijn héél expliciet :’)
Wat voor mij het grootste pluspunt aan dit boek was, waren de personages. Ollie en Lou voelden allebei heel erg echt. Ze hadden allebei goede en minder goede kanten en hun leven verliep met ups en downs. Hierdoor voelde hun relatie ook heel natuurlijk aan. Ollie en Lou hadden een heel leuke chemie samen en je root dan ook echt voor beide heren.
Hiernaast heeft Emma Anna echt een heel vlotte schrijfstijl, waardoor je echt door het boek heen vliegt.
Waarom dan ‘maar’ drie sterren? Ik denk dat dat heel erg te doen heeft met persoonlijke voorkeur; er zijn een paar plotpunten die ik niet zo leuk vond. Maar dat is vooral wat het is: plotpunten die me niet erg aanstonden. Eén daarvan is een sexual assault storyline die zeker en vast niet slecht is aangepakt, maar me wel wat van mijn stuk bracht, omdat ik het gewoon niet had verwacht. Het andere plotpunt gaat over een ruzie tussen twee personages die me net iets te ver ging.
Daarnaast denk ik dat, ondanks het feit dat Ollie een goed personage is, ik graag wat meer van hem had gezien. Nu lijkt zijn leven alleen te bestaan uit zijn familie en Lou, ik had graag ook wat meer van zijn vrienden gezien. Ik denk dat dat het boek ook iets dynamischer had kunnen maken en een aantal (in mijn ogen negatieve) clichés eruit had kunnen werken.
En als laatste puntje van kritiek: soms ging het boek wat over in ‘tell’, wat jammer is, want daardoor kwamen de gevoelens niet altijd even goed over.
Al bij al is ‘Ooit in september’ zeker geen slecht boek en het positieve overweegt bij mij altijd nog steeds. Voor liefhebbers van het genre zou ik dit boek wel durven aanraden. Voor niet-liefhebbers van het genre: beware, want de seksscènes zijn héél expliciet :’)
1
Reageer op deze recensie
