Lezersrecensie
Uniek fantasy boek
‘Vluchteling’ (eerste deel van de Zonnekracht-serie) vertelt het verhaal van Yassir en Neyeli. Een nieuwe wet in Rimal schrijft voor dat alle Zonnemensen (mensen die de kracht van licht en vuur bezitten) moeten worden weggevoerd naar een plek waar ze ‘in vrede samen kunnen leven, weg van de “normale” mensen’. Niets is echter minder waar; in werkelijkheid worden alle Zonnemensen weggebracht naar een wrede gevangenis waar ze zwaar werk moeten uitvoeren. Zo ook Yassir, die al vanaf dag één probeert te ontsnappen. Neyeli is zelf geen Zonnemens, maar daalt af naar de gevangenis in het midden van de woestijn met haar eigen redenen: haar broer en (vooral) haar beste vriendin redden uit de wanhopige situatie waarin ze zich bevinden.
‘Vluchteling’ van Johan Lubbers heeft een aantal interessante concepten. Ik kan er niet echt op ingaan vanwege spoilers, maar het verhaal nam een paar wendingen die ik niet meteen had zien aankomen en had ook een leuke twist op de ‘chosen one’ trope. Ook de worldbuilding was interessant, met een goed uitgewerkt magiesysteem en een verschillende magische dieren die allemaal hun plek in de spotlight krijgen.
De personages waren ook niet mis. Ik vond Neyeli een stuk sympathieker dan Yassir, maar ik vermoed dat Yassir ook expres geschreven is als een ietwat ‘morally grey’ personage. Ik miste hier en daar wel nog een beetje diepgang, bij de hoofdpersonages maar vooral bij de bijpersonages, die vaak toch weinig om handen leken te hebben.
Mijn grootste struikelblok met ‘Vluchteling’ was echter de schrijfstijl. Het klikte niet helemaal met me. De zinstructuur en woordenschat voelde voor mij wat simpel en houterig; hierdoor kwam de dialoog ook wat onnatuurlijk over. Verder heb ik ook het gevoel dat de simpele schrijfstijl de diepgang van het verhaal een beetje in de weg zat. Bepaalde gevoelens kwamen voor mij minder hard binnen dan ik had gehoopt en misten daardoor hun impact. Daardoor voelde bepaalde acties van de personages toch een beetje onlogisch aan.
Mijn laatste puntjes van kritiek zijn dat er toch wel veel herhaling in het verhaal zat en ook een paar dingen die toch net iets té toevallig aanvoelden.
‘Vluchteling’ is al bij al zeker geen slecht boek; ik denk dat veel lezers van deze unieke fantasy met relevante thema’s zullen kunnen genieten (en de queer rep was ook zeker een leuke verrassing!). Voor mij zat het probleem dan ook niet zozeer in wat er werd overgebracht maar wel hoe het werd overgebracht. Schrijfstijlen zijn gelukkig heel subjectief, ik ben er zeker van dat andere lezers de simpele stijl van Johan Lubbers wel zullen waarderen.
Ik heb een digitaal recensie-exemplaar ontvangen in ruil voor deze recensie.
‘Vluchteling’ van Johan Lubbers heeft een aantal interessante concepten. Ik kan er niet echt op ingaan vanwege spoilers, maar het verhaal nam een paar wendingen die ik niet meteen had zien aankomen en had ook een leuke twist op de ‘chosen one’ trope. Ook de worldbuilding was interessant, met een goed uitgewerkt magiesysteem en een verschillende magische dieren die allemaal hun plek in de spotlight krijgen.
De personages waren ook niet mis. Ik vond Neyeli een stuk sympathieker dan Yassir, maar ik vermoed dat Yassir ook expres geschreven is als een ietwat ‘morally grey’ personage. Ik miste hier en daar wel nog een beetje diepgang, bij de hoofdpersonages maar vooral bij de bijpersonages, die vaak toch weinig om handen leken te hebben.
Mijn grootste struikelblok met ‘Vluchteling’ was echter de schrijfstijl. Het klikte niet helemaal met me. De zinstructuur en woordenschat voelde voor mij wat simpel en houterig; hierdoor kwam de dialoog ook wat onnatuurlijk over. Verder heb ik ook het gevoel dat de simpele schrijfstijl de diepgang van het verhaal een beetje in de weg zat. Bepaalde gevoelens kwamen voor mij minder hard binnen dan ik had gehoopt en misten daardoor hun impact. Daardoor voelde bepaalde acties van de personages toch een beetje onlogisch aan.
Mijn laatste puntjes van kritiek zijn dat er toch wel veel herhaling in het verhaal zat en ook een paar dingen die toch net iets té toevallig aanvoelden.
‘Vluchteling’ is al bij al zeker geen slecht boek; ik denk dat veel lezers van deze unieke fantasy met relevante thema’s zullen kunnen genieten (en de queer rep was ook zeker een leuke verrassing!). Voor mij zat het probleem dan ook niet zozeer in wat er werd overgebracht maar wel hoe het werd overgebracht. Schrijfstijlen zijn gelukkig heel subjectief, ik ben er zeker van dat andere lezers de simpele stijl van Johan Lubbers wel zullen waarderen.
Ik heb een digitaal recensie-exemplaar ontvangen in ruil voor deze recensie.
1
Reageer op deze recensie