Lezersrecensie
Heerlijk boek, op humoristische, luchtige manier maatschappelijke thema's beschrijven
Allereerst de cover: die vind ik zo prachtig! Alleen dat nodigt al uit om te gaan lezen. Dan het verhaal zelf. Ik lees voornamelijk thrillers, maar zo nu en dan een roman kan ik wel waarderen. Het is mijn eerste kennismaking met deze auteur en wat voor één. We maken kennis met Juliette, die een list verzint waardoor ze in aanmerking komt voor een plek in zorgvilla De Barones. Wat ze daar dacht te vinden blijkt helaas een illusie, maar gelukkig ontmoet ze Max, die, net als Juliette, illegaal in de zorgvilla woont. Twee totaal verschillende karakters. Juliette, die een welgesteld gezin komt, maar als kind niet kon voldoen aan de eisen van haar liefdeloze ouders, en Max, die uit een warm gezin komt, maar heeft moeten vechten voor zijn bestaan en ook dat was niet altijd volgens de regels van de wet. Er ontstaat een warme vriendschap tussen deze twee, maar ze schromen ook niet om elkaar de waarheid te zeggen. Samen gaan ze dingen doen die je nou niet bepaald zou verwachten van mensen op leeftijd. Ik moest regelmatig hardop lachen om de situaties waarin zij terechtkwamen. Dan is er ook nog Fedor, de klusjesman. Alle vrouwen in de zorgvilla, zien hem wel zitten, maar Max vertrouwt hem niet. Is het jaloezie of is er toch meer aan de hand? Langzamerhand komen we steeds meer te weten over hun verleden en wordt ook duidelijk waarom Max in De Barones woont, terwijl dat volgens de regels niet zou mogen. En dan is er ook nog Elly, de locatiemanager. Ik had toch wel een gevoel van medelijden met haar. Ze doet iets wat niet zo slim is, maar ergens snapte ik wel waarom ze het deed. Ook zij is eenzaam en op zoek naar, ja, naar wat? Liefde? Aandacht?
Hillebrandt heeft een vlotte, toegankelijke schrijfstijl. Verschillende thema’s komen aan bod: vriendschap, eenzaamheid, het tekort aan woonruimte en hoe schrijnend het eigenlijk is dat er geen bejaardenhuizen meer bestaan, waar mensen die op leeftijd en alleen zijn en geen zorg nodig hebben, terecht kunnen. De auteur kaart dit alles aan, met humor, maar het zet je wel aan het denken. Ik heb genoten met een dikke, grote hoofdletter G. Juliette en Max, ik heb ze in mijn hart gesloten en na het lezen van dit boek wil ik, later als ik groot ben, ook een huis met een blauw dak en een Juliette en Max en anderen om dit mee te delen. En wat hoop ik dat we deze twee fantastische karakters nog terug gaan zien in een volgend deel.
5 sterren
Hillebrandt heeft een vlotte, toegankelijke schrijfstijl. Verschillende thema’s komen aan bod: vriendschap, eenzaamheid, het tekort aan woonruimte en hoe schrijnend het eigenlijk is dat er geen bejaardenhuizen meer bestaan, waar mensen die op leeftijd en alleen zijn en geen zorg nodig hebben, terecht kunnen. De auteur kaart dit alles aan, met humor, maar het zet je wel aan het denken. Ik heb genoten met een dikke, grote hoofdletter G. Juliette en Max, ik heb ze in mijn hart gesloten en na het lezen van dit boek wil ik, later als ik groot ben, ook een huis met een blauw dak en een Juliette en Max en anderen om dit mee te delen. En wat hoop ik dat we deze twee fantastische karakters nog terug gaan zien in een volgend deel.
5 sterren
2
Reageer op deze recensie