Heksen en magie

Na Het lied van de zee is Het heksenboek van Ellie Briar het tweede boek van A.G. Slatter dat bij Best of Fantasy is verschenen. Beide boeken gaan over oude families waarbij magie een rol speelt. Met Het heksenboek van Ellie Briar heeft A.G. Slatter toch een heel ander verhaal weten neer te zetten. Er gebeuren allerlei vreemde dingen in het dorpje Silverton, waar de Briar-familie de regie in handen heeft. Lukt het Ellie om alle problemen op te lossen?

Het verhaal begint met oudtante Maud die weer in Ellies arm snijdt: als je maar genoeg bloed afstaat om de rode prijs te betalen, dan zal de magie zich manifesteren. Helaas gebeurt dit niet bij Ellie. In de afgelopen driehonderd jaar is Ellie Briar de enige niet-heks in de Briar-familie. Dit gebeurde toen Ellie acht jaar was. Nu zijn we tien jaar verder en zijn oudtante Maud en de Briar-heks Gisela overleden. Dit betekent dat de nichten van Ellie – Audra, Nia en Eira – en Ellie de macht in handen krijgen. Vanaf het moment dat Ellie en haar nichten aan de macht zijn gekomen, gaat er van alles mis. Een meisje uit het dorp pleegt zelfmoord, een aantal boerderijen buiten het dorp zijn compleet verlaten en er mist wijn in de voorraad, terwijl dat altijd nauwkeurig wordt bijgehouden. Audra is de nieuwe Briarheks, maar zij voert haar taken niet naar behoren uit en lijkt afwezig te zijn.

Het duurde even voordat Slatter een volledige roman van dit verhaal had gemaakt. In 2015 begon het al als een novelle, maar toen lukte het haar niet om het uit te werken. Ze heeft het jaren laten liggen, maar na een paar andere boeken is het uiteindelijk toch gelukt. “Ellie Briar was er klaar voor om de wereld in te stappen, het licht te betreden, uit de schaduw van haar familie te kruipen om gezien en gehoord te worden.”

De heksen van de Briar-familie beschikken over magie. Vanaf jonge leeftijd zou dit aanwezig moeten zijn. De heksen moeten wel tol betalen voor het gebruik van hun magie, waardoor de kracht gelimiteerd is. Ellie vertelt: “Mijn familieleden maken elke ochtend kleine sneetjes in hun armen, handen en dijen om een kleine beetje bloed te laten vloeien, de rode prijs te offeren, het scharlakenrode betaalmiddel voor alle magie die ze die dag gaan gebruiken.” Op de Nacht van het Heksenvuur en de heksenbegrafenis van Gisela na, zie je maar weinig terug van de magie van Audra, Nia en Eira. Daardoor vergeet je af en toe dat zij wel over magie beschikken en anders zijn dan Ellie. Je weet er daardoor ook niet zo veel over. De magie had dus wat meer in het verhaal vervlochten mogen zijn.

Ondanks dat de magie niet een hele grote rol speelt, is het verhaal zelf wel spannend. In het begin start het wat traag en duurt het even voordat het op gang is gekomen, maar daarna wordt het spannend. Er zijn er elke keer kleine dingen die anders zijn dan normaal. Daardoor merk je langzaamaan dat er wat aan de hand is in Silverton. Eerst zijn het nog kleine dingen, maar ze worden steeds groter en heftiger. Het verhaal wordt op een gegeven moment bijna een ‘whodunnit’-verhaal. Het einde van het verhaal valt dan misschien wel weer wat tegen. Je verwacht een grote onthulling of ontknoping, maar hier gaat weinig mis. Dit had wat sterker gekund, mede door de opbouw hiernaartoe.

Toch is Het heksenboek van Ellie Briar wel een spannend en geheimzinnig verhaal, waarbij er genoeg te ontrafelen valt. Er zijn allerlei plottwists gedurende het verhaal, waardoor je blijft doorlezen. Daarnaast ziet het boek er ook nog eens mooi uit: het heeft goudfolie op het omslag en deckled edges. Wat ook heel leuk gedaan is, is dat het boek er exact hetzelfde uitziet als het heksenboek van Ellie Briar zelf. Dat maakt het helemaal af.