Lezersrecensie
Hét berenboek!
Hét berenboek!
Wij, beren is een non-fictieboek gemaakt door Lotte Stegeman en Marieke ten Berge. Samen maakten zij hét berenboek. Het is een met zorg gemaakt boek geworden, boordevol feitjes en weetjes over beren. Dit duo werkte nog niet eerder samen, maar samen vormen zij een goede combinatie!
In dit boek komen er acht berensoorten aan het woord. Er zijn natuurlijk ook nog een heleboel ondersoorten, maar die worden hier buiten beschouwing gelaten. De bruine beer voert het woord en stelt je voor aan de andere beren. Alle fabels en onwaarheden over beren worden in dit boek uit de weg geruimd. Zo zijn beren niet wreed of gemeen, maar het zijn ook geen grote knuffeldieren. Naast alle acht soorten, die speciaal voor jou meer over zichzelf vertellen, lees je bijvoorbeeld ook waarom dit boek gemaakt is, wat de geschiedenis van beren is, welke beren beren worden genoemd maar geen beren zijn, en nog veel meer!
Lotte Stegeman schreef eerder Ik voel, ik voel wat jij niet ziet en Slimmer dan je denkt. Ze brengt veel tijd door in de Amerikaanse natuur, waar ze onder andere bruine beren heeft bestudeerd. Marieke ten Berge houdt ook erg van de natuur en is een groot deel van het jaar in het noorden van de wereld te vinden. Ze illustreerde onder andere Polder, Noord en Zuid.
In het eerste deel van dit boek stelt de bruine beer zich voor in het hoofdstuk ‘Hoi’. Hij is de hoofdverteller van het verhaal en voert daarom het woord. Hij legt uit waarom hij het is geworden: “Ik maak meer indruk omdat ik zo groot ben. En we willen indruk maken met dit boek. Dus ik werd het.”
Naast dat alle beren aan het woord komen en meer over zichzelf vertellen, zijn ook de andere delen goede toevoegingen. In de Q&A aan het begin van het boek worden de grootste leugens alvast ontkracht, zodat daar later niet meer elke keer op terug gekomen hoeft te worden. Er zijn ook hoofdstukken als ‘Wat alle beren gemeen hebben’ en ‘Hier wonen wij’, waardoor je belangrijke informatie leert over beren in het algemeen. Ook leer je meer over de geschiedenis van beren en geven de beren tips. Dit zorgt ervoor dat het een heel compleet berenboek is geworden.
Je leert ongelooflijk veel. Wist je bijvoorbeeld dat een honingbeer claustrofobisch is? Honingberen doen er alles aan om te ontsnappen. Ze zouden hun eigen poten eraf trekken als dat nodig is. En wist je dat ijsberen niet wit zijn? Hun huid is zwart, de vacht doorzichtig en de haren zijn hol, waardoor ze licht goed weerkaatsten en hun vacht wit lijkt. En kende je de lippenbeer al? Je zou misschien denken dat de bruine beer het dodelijkst is, maar eigenlijk is dat de lippenbeer. Door hun lange klauwen kunnen ze niet makkelijk een boom in klimmen als er gevaar is. En zo staat er nog veel meer informatie in!
Stegeman heeft op een leuke manier humor in dit boek weten te verwerken. Het hoofdstuk over ‘De beren die geen beren zijn’, oftewel ‘de neppers’ is ook een erg leuke toevoeging. “Je hebt dus echte beren, maar ook onechte beren. Die lijken een beetje op ons en hebben om wat voor reden dan ook ‘beer’ in hun naam gekregen. Maar beren zijn ze allerminst. Dit zijn allemaal neppers.” Denk daarbij aan de koalabeer, de wasbeer en de ronde panda: allemaal nepberen.
Wij, beren is een boek dat met zorg gemaakt is en dat zie je aan alles. De pagina’s hebben bijvoorbeeld een mooie, lichtblauwe achtergrondkleur dat met krijt op de pagina’s lijkt te zijn gemaakt. De pagina’s voelen ook heel glad aan, waardoor het een luxe uitstraling heeft. Sommige afbeeldingen bevatten folie, waardoor het glinstert als er licht op valt. Het zijn de details die het afmaken. Als we er dan toch iets op aan moeten merken, dan lijken de gekleurde kaders die bij elke beersoort staan niet helemaal goed bij de rest te passen. Maar daarin mogen smaken natuurlijk verschillen. Daarnaast hadden de berenpaspoorten misschien wel in het klein bij elke beer kunnen staan. Sommige informatie is nu dubbelop, maar door een beetje herhaling onthoud je het wel beter.
Maar wat natuurlijk geweldig is, is dat zowel Stegeman als Ten Berge voor dit boek wilde beren in hun natuurlijke omgeving hebben bestudeerd. Stegeman is naar het McNeil River State Game Sanctuary and Refuge in Alaska geweest om daar wilde bruine beren te bestuderen. Ten Berge heeft op Spitsbergen ijsberen bestudeerd. Zo hebben beide makers informatie uit eerste hand. Dat maakt dit boek echt speciaal.
Wij, beren is een non-fictieboek gemaakt door Lotte Stegeman en Marieke ten Berge. Samen maakten zij hét berenboek. Het is een met zorg gemaakt boek geworden, boordevol feitjes en weetjes over beren. Dit duo werkte nog niet eerder samen, maar samen vormen zij een goede combinatie!
In dit boek komen er acht berensoorten aan het woord. Er zijn natuurlijk ook nog een heleboel ondersoorten, maar die worden hier buiten beschouwing gelaten. De bruine beer voert het woord en stelt je voor aan de andere beren. Alle fabels en onwaarheden over beren worden in dit boek uit de weg geruimd. Zo zijn beren niet wreed of gemeen, maar het zijn ook geen grote knuffeldieren. Naast alle acht soorten, die speciaal voor jou meer over zichzelf vertellen, lees je bijvoorbeeld ook waarom dit boek gemaakt is, wat de geschiedenis van beren is, welke beren beren worden genoemd maar geen beren zijn, en nog veel meer!
Lotte Stegeman schreef eerder Ik voel, ik voel wat jij niet ziet en Slimmer dan je denkt. Ze brengt veel tijd door in de Amerikaanse natuur, waar ze onder andere bruine beren heeft bestudeerd. Marieke ten Berge houdt ook erg van de natuur en is een groot deel van het jaar in het noorden van de wereld te vinden. Ze illustreerde onder andere Polder, Noord en Zuid.
In het eerste deel van dit boek stelt de bruine beer zich voor in het hoofdstuk ‘Hoi’. Hij is de hoofdverteller van het verhaal en voert daarom het woord. Hij legt uit waarom hij het is geworden: “Ik maak meer indruk omdat ik zo groot ben. En we willen indruk maken met dit boek. Dus ik werd het.”
Naast dat alle beren aan het woord komen en meer over zichzelf vertellen, zijn ook de andere delen goede toevoegingen. In de Q&A aan het begin van het boek worden de grootste leugens alvast ontkracht, zodat daar later niet meer elke keer op terug gekomen hoeft te worden. Er zijn ook hoofdstukken als ‘Wat alle beren gemeen hebben’ en ‘Hier wonen wij’, waardoor je belangrijke informatie leert over beren in het algemeen. Ook leer je meer over de geschiedenis van beren en geven de beren tips. Dit zorgt ervoor dat het een heel compleet berenboek is geworden.
Je leert ongelooflijk veel. Wist je bijvoorbeeld dat een honingbeer claustrofobisch is? Honingberen doen er alles aan om te ontsnappen. Ze zouden hun eigen poten eraf trekken als dat nodig is. En wist je dat ijsberen niet wit zijn? Hun huid is zwart, de vacht doorzichtig en de haren zijn hol, waardoor ze licht goed weerkaatsten en hun vacht wit lijkt. En kende je de lippenbeer al? Je zou misschien denken dat de bruine beer het dodelijkst is, maar eigenlijk is dat de lippenbeer. Door hun lange klauwen kunnen ze niet makkelijk een boom in klimmen als er gevaar is. En zo staat er nog veel meer informatie in!
Stegeman heeft op een leuke manier humor in dit boek weten te verwerken. Het hoofdstuk over ‘De beren die geen beren zijn’, oftewel ‘de neppers’ is ook een erg leuke toevoeging. “Je hebt dus echte beren, maar ook onechte beren. Die lijken een beetje op ons en hebben om wat voor reden dan ook ‘beer’ in hun naam gekregen. Maar beren zijn ze allerminst. Dit zijn allemaal neppers.” Denk daarbij aan de koalabeer, de wasbeer en de ronde panda: allemaal nepberen.
Wij, beren is een boek dat met zorg gemaakt is en dat zie je aan alles. De pagina’s hebben bijvoorbeeld een mooie, lichtblauwe achtergrondkleur dat met krijt op de pagina’s lijkt te zijn gemaakt. De pagina’s voelen ook heel glad aan, waardoor het een luxe uitstraling heeft. Sommige afbeeldingen bevatten folie, waardoor het glinstert als er licht op valt. Het zijn de details die het afmaken. Als we er dan toch iets op aan moeten merken, dan lijken de gekleurde kaders die bij elke beersoort staan niet helemaal goed bij de rest te passen. Maar daarin mogen smaken natuurlijk verschillen. Daarnaast hadden de berenpaspoorten misschien wel in het klein bij elke beer kunnen staan. Sommige informatie is nu dubbelop, maar door een beetje herhaling onthoud je het wel beter.
Maar wat natuurlijk geweldig is, is dat zowel Stegeman als Ten Berge voor dit boek wilde beren in hun natuurlijke omgeving hebben bestudeerd. Stegeman is naar het McNeil River State Game Sanctuary and Refuge in Alaska geweest om daar wilde bruine beren te bestuderen. Ten Berge heeft op Spitsbergen ijsberen bestudeerd. Zo hebben beide makers informatie uit eerste hand. Dat maakt dit boek echt speciaal.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Sannbooks
Gesponsord
Is Liften naar de hemel van Lex Paleaux jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is De nomade van Anya Niewierra jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is Beladen huis van Christien Brinkgreve jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is Het huis met de palm van Esther Verhoef jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is De verwarde cavia terug op kantoor van Paulien Cornelisse jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is Meneer Putmans ziet het licht van Hendrik Groen jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Matthew’s vriend wordt door een stalker bedreigd. Als er meerdere moorden worden gepleegd, lijken deze met dezelfde stalker verband te houden. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
