Een episch verhaal over de zoektocht naar een biologische vader

Simon van der Geest debuteerde in 2011 met Geel gras en schreef daarna meerdere boeken waar hij zowel nationale als internationale prijzen mee won. Naast boeken schrijft hij gedichten en toneelstukken, het liefst voor kinderen. Het werkstuk of hoe ik verdween in de jungle is zijn langverwachte nieuwste verhaal, waarin opnieuw een familiegeheim centraal staat.

Eva moet voor school een werkstuk maken over een onderwerp waar ze graag meer over wil weten. Ze wil schrijven over biologische vaders, een item waar ze weinig vanaf weet. Eva heeft namelijk wel elf tenen en een beroemde moeder, maar geen vader. Als iemand vraagt waarom zij er geen heeft, verzinnen zij en haar beste vriend Luuk de wildste verhalen. Maar wat is het échte verhaal? Eva gaat op on-ontdekking uit en naarmate haar zoektocht vordert, is Eva zeker van haar zaak: ze wil haar vader ontmoeten.

Het werkstuk is opgebouwd uit twee delen. In het eerste stuk leren we Eva kennen. We lezen hoe haar werkstuk vorm krijgt, dat Luuk altijd voor haar klaarstaat en hoe haar dagen gevuld zijn. We zien dat Eva zonder broertjes en zusjes opgroeit, met een moeder die veel van huis is, maar ook dat ze wijs is voor haar leeftijd en zich goed weet te redden. Assertief als ze is, maar met een goede dosis zelfkennis, gaat ze op onderzoek uit. Uiteindelijk komt Eva met behulp van een televisieprogramma uit in Suriname en dat is waar het tweede deel over gaat: hoe Eva verdween in de jungle.

Voor zowel het eerste als het tweede deel heeft Van der Geest voldoende ruimte uitgetrokken. Het bijna vierhonderd pagina’s tellende boek is weliswaar omvangrijk, maar geen pagina is te veel en nergens is het plot langdradig. Het boek bestaat uit korte hoofdstukken en de illustraties van Karst-Janneke Rogaar zorgen samen voor voldoende afwisseling tijdens het lezen. Maar het is de schrijfstijl van de auteur die ervoor zorgt dat het de lezer geen moeite kost om de aandacht erbij te houden. Van der Geest is namelijk treffend in zijn woordkeuze. Hij weet feilloos situaties te schetsen en de emoties van Eva te omschrijven. Het kan dan ook niet anders dan dat de lezer Eva begrijpt en verbondenheid voelt, ondanks dat lang niet elk kind vraagstukken over biologische ouders heeft op te lossen.

Ongetwijfeld door zijn kwaliteiten als theaterschrijver is Van der Geest erin geslaagd een filmisch verhaal neer te zetten en zo de jonge tiener mee te nemen in de belevingswereld van een meisje dat heimelijk wil weten waar ze vandaan komt. Als in een ware film trekken de scènes aan de lezer voorbij en kijkt hij over de schouder van Eva mee als ze nieuwe vriendschappen sluit, het klimaat en de bevolking van een vreemd land leert kennen en de gevaren van de jungle ervaart. Het werkstuk of hoe ik verdween in de jungle sleurt je mee uit jouw dagelijks leven, zo dat van Eva binnen. Naast de bijzondere zoektocht van Eva is er ook aandacht voor de sores die elke tiener zal herkennen: huiswerk maken, onbegrijpelijke ouders en verliefd worden.

Daarmee is het boek een zeer compleet verhaal, maar Van der Geest doet er nog een schepje bovenop. Op subtiele wijze heeft hij het werkstuk ingezet om de lezer iets te leren over verwantschap. De pagina’s uit het werkstuk van Eva, waarin ze met tekeningetjes en korte pakkende zinnen vertelt over biologische ouders, krijgt de lezer een kleine biologieles over DNA en voortplanting.

Het werkstuk of hoe ik verdween in de jungle is een episch verhaal over een opgroeiend meisje en de zoektocht naar haar roots, waarbij vriendschap, familie, herkomst en identiteit centraal staan. Het is een echte pageturner van een jeugdroman, met een verhaallijn dat niet zou misstaan op het witte doek.