Ontroerend en hartverwarmend!

De 12-jarige aan psoriasis lijdende Norman Foreman vormt met zijn beste vriendje Jax een comedy-duo. Hun vijfjarenplan bestaat onder andere uit optreden op het Edinburgh Fringe Festival. Wanneer Jax onverwachts overlijdt, stort Normans wereld compleet in. Als eerbetoon aan zijn beste vriend wil hij zelf optreden op het festival. Zijn moeder Sadie en haar bejaarde collega Leonard nemen hem mee op een onvergetelijke roadtrip naar Edinburgh. Onderweg proberen ze er ook nog achter te komen wie Normans vader eigenlijk is...

Het verhaal wordt afwisselend vanuit Norman en Sadie beschreven. De hoofdstukken die Norman vertelt, voelen alsof ze daadwerkelijk door een jonger persoon geschreven zijn. Als lezer leef je mee met zijn verlies en de constante jeuk, korsten en bloedingen veroorzaakt door zijn huidaandoening. Ook moeder Sadie is goed uitgewerkt. Zij heeft het verlies van haar vader nooit verwerkt en doet wat ze kan om zo goed mogelijk voor Norman te zorgen. Gedurende de reis en het verhaal worden er steeds meer nieuwe personen geïntroduceerd.
Het overlijden van Jax komt hard binnen en daardoor zijn de eerste hoofdstukken nogal verdrietig. De rest van het verhaal is vermakelijk, ontroerend en grappig.
De schrijfstijl is zeer vlot, soms wel wat chaotisch, en zorgt ervoor dat het boek ontzettend lekker leest.

Een ontroerend en hartverwarmend verhaal over omgaan met verlies, dromen en familie.
(En zoals Jax zegt: “je kunt nooit weten”)