Een gruwelijke gedetailleerd verhaal

Door een levensgevaarlijk virus kunnen dieren niet langer gegeten of gehouden worden. Het virus wordt makkelijk overgedragen en is volgens de overheid zeer gevaarlijk voor de mens. Toch is de enorme vraag naar vlees nog steeds aanwezig. Om hieraan te voldoen, is een radicale oplossing gevonden. Marcos Tejo werkt in een verwerkingsbedrijf en krijgt op een dag een bijzonder goed exemplaar cadeau...

De cover en achterflap wekken meteen de interesse van de lezer op. Geen dieren meer om te houden, maar nog wel verwerkingsbedrijven. Dat kan maar één ding betekenen: mensenvlees.
Zo gruwelijk als de samenvatting klinkt, zo gruwelijk vond ik het boek ook echt. In een zeer afstandelijke stijl beschrijft Bazterrica tot in detail het fok- en verwerkingsproces van het vlees. Geen enkel detail blijft de lezer bespaard. Voor mij gingen deze scènes soms iets te ver. Wel is het de schrijfster gelukt om een ontzettend beeldend verhaal neer te zetten. Als lezer krijg je echt het gevoel dat je zelf in deze wereld rond loopt en alle ervaringen opdoet.
De verhaallijn was goed uitgewerkt en het eind was zeer verrassend, maar paste perfect bij het boek.

Een zeer intrigerend verhaal, dat ik absoluut nooit nog een keer ga lezen!