Je eigen leven leiden

“Dit was het ware geluk: als volwassene doen waar je als kind blij van werd. Je éígen leven leiden en niet het leven dat door anderen van je verwacht werd.”

In 2018 las ik Zondagskind van Judith Visser, het autobiografische coming-of-age verhaal van Jasmijn die aan het einde van het boek de diagnose autisme krijgt. Zondagsleven is een knap vervolg! Hoe redt Jasmijn zich nu als volwassene? Hoe vergaat het haar in de liefde, op het werk, in het dagdagelijkse leven? Dit verhaal is een combinatie van ervaringen uit het leven van de auteur vermengd met fictieve gegevens. Boeiend, interessant en verrijkend!

Jasmijn werkt als receptioniste in een scheepsvaartbedrijf. Ze heeft daar haar veilige plekje achter de balie. Na een drukke werkdag en haar ritje met de metro vindt ze thuis rust bij Romy, haar trouwe viervoeter, en bij de muziek van Elvis. Vriend Nick komt enkel op de afgesproken avonden op bezoek. Hij wil natuurlijk zoveel mogelijk tijd samen doorbrengen terwijl Jasmijn meer behoefte heeft om alleen te zijn, om tot rust te komen.

“Want ondanks mijn liefde voor hem had ik na elke keer dat ik hem zag hersteltijd nodig. Om te slapen. Om op adem te komen. Om na te denken over wat er was gebeurd, wat er was gezegd. Nick was geen spraakzaam persoon, maar zelfs zijn spaarzame woorden gonsden uren na in mijn hoofd. Dat moest zakken, en dat lukte alleen maar als ik alleen was.”

Als het scheepvaartbedrijf wordt overgenomen en Jasmijn een vertrekregeling voor 6 maanden krijgt, is daar onverwacht de rust waar ze zo naar snakt. Uitslapen, wandelingen met Romy, thuis lunchen, Elvis,… En nu heeft Jasmijm ook eindelijk tijd om aan haar manuscript te werken!

(De lezer krijgt in Zondagsleven een zeer goed beeld over de totstandkoming van Zondagskind, fijn voor de echte boekenliefhebbers! Het verloop van het schrijfproces, het vinden van de juiste uitgever, de boekpresentaties,… De auteur benadrukt ook hoe belangrijk ze het vindt om haar eigen stem te laten horen, haar eigen belevingswereld neer te pennen.)

Maar hoe gaat het verder met Nick en Jasmijn als Nick een aanbod krijgt om met zijn muziekband op tournee te gaan naar het buitenland? Wat gaat Jasmijn na die zes maanden rust doen?
Dat kom je te weten in de 128 korte hoofdstukken! Het verhaal is zeer vlot leesbaar, de schrijfstijl is eenvoudig en eerlijk. Een inkijkje in een leven met autisme, soms moeilijk en verwarrend, maar ook mooi en intens! Ergens in het midden van het boek, voornamelijk bij de uitstap naar het Zwarte Woud, verliest het verhaal even zijn vaart door de zeer gedetailleerde beschrijvingen. Gelukkig komt daar snel verandering in en lees je het boek in een snelvaart uit.
Zondagsleven is een roman over liefde, autisme, honden, boeken, familie. Het is hartverwarmend, confronterend, romantisch, soms ook grappig. Een aanrader voor een breed publiek!

Het nawoord is een mooie en ook informatieve afsluiter!
Nu ze volwassen is hoeft Jasmijn zich niet meer zoveel aan opgelegde regels te houden. Regels die ze vaak niet begrijpt, waar ze het nut niet van inziet. Nu heeft ze de kans om haar leven in te vullen zoals zij het wil. Een rustige omgeving, haar trouwe viervoeter steeds bij haar, geen drukke feestjes of sociale verplichtingen.
Als je iemand kent met autisme is het verhaal heel herkenbaar en ook confronterend. Zondagsleven is een warme oproep om respect. Laten we elkaar aanvaarden zoals we zijn.

“Ja, er waren nog steeds heel veel dingen die Normale Jasmijn wel kon en ik niet, maar had ik er weleens bij stilgestaan dat dit andersom misschien ook zo was? Kon Normale Jasmijn boeken schrijven, bijvoorbeeld?
Ik dacht het niet.”