met afkeer gelezen

Dit boek vertelt het verhaal van de man achter seriemoordenaar Hans van Zon. In de jaren zestig pleegde hij enkele moorden op vriendinnen die hij doodsloeg met een loden pijp en op instignatie van Ouwe Nol, een gewezen Utrechtse penozebaas pleegde hij enkele roofmoorden. Hij eindigt al snel in de gevangenis en zal eind jaren tachtig vrijkomen na het indienen van een gratieverzoek. Hij is dan al getrouwd met medewerkster Riet, die in de kliniek werkte waar hij verpleegd werd. De auteur, Loes Leeman had als jongvolwassene al een enorme fascinatie voor Hans, de losbol, die nooit zonder geld zat en dol op vrouwen was. De Hans die Loes beschrijft na zijn vrijlating is een door seks geobsedeerde alcoholist. Een type man waarvan ik alleen maar afkerig kan zijn. Terwijl ik wel nieuwsgierig ben naar de man achter de misdaad. De vreemde driehoeksrelatie waarin Loes samen met Hans en Riet verzeild raakt, geeft een ongemakkelijk gevoel om daarvan door middel van dit boek deelgenoot te worden. De titel maakt uiteraard nieuwsgierig. Het boek wordt een zoektocht naar de man achter zijn misdaden en wie hij was. Alleen al hoe hij Loes om zijn vinger windt in ruil voor zijn verhaal, voelt al niet prettig.
Hans van Zon woonde de laatste jaren van zijn leven in het Groningse Wirdum en Delfzijl. Jarretels voor een seriemoordenaar is geen aangenaam boek maar geeft desondanks wel een treffend portret wat voor mens Hans van Zon was.