Lezersrecensie
Bureaucratische nachtmerrie
De kinderopvangtoeslagenaffaire, of om met de woorden van Kamerlid Renske Leijten te spreken: het toeslagenschandaal, is nog vrijwel dagelijks in het nieuws en het laatste woord is er nog lang niet over gezegd.
Menig staatssecretaris en zelfs het derde kabinet Rutte sneuvelde op deze kwestie.
Onderzoeksjournalist Jesse Frederik schreef een chronologisch overzicht over het verloop van de toeslagenaffaire. Die begon met de beruchte Bulgarenfraude; arbeidsmigranten uit Bulgarije zouden massaal toeslagen binnen harken waar ze geen recht op hadden. De publieke en politieke verontwaardiging destijds was groot en dus werd er een appèl gedaan op keiharde fraudebestrijding.
Grootouders konden betaald oppassen voor hun kinderen en veel gastouderbureaus en kinderopvangcentra hielden zich niet aan de regels. Ouders die géén eigen bijdrage kinderopvangtoeslag betaalden, werden genadeloos hard afgestraft door de Belastingdienst, die absurd hoge bedragen terug wilde vorderen en de kinderopvangtoeslag per omgaande stop zette. Dit zorgde bij veel gezinnen voor een dramatische financiële situatie, plus alle problemen die daar weer uit voortvloeien. Het aantal Kamerdebatten en Kamervragen die over deze kwestie gesteld zijn, zijn inmiddels ontelbaar. Duidelijk is dat de Raad van State en de Belastingdienst veel te rigide regels voorstonden, dat verantwoordelijke bewindslieden en de Kamer hebben liggen slapen.
De menselijke maat in de toeslagenkwestie leek volledig zoek. Er is niet adequaat gehandeld om mensen tegemoet te komen, etnische profileren van toeslagenouders kwam voor. Mensen werden door de hardvochtigheid van de overheid onevenredig hard gestraft, terwijl ze soms geen idee hadden dat ze zelf een fout gemaakt hadden (in de meeste gevallen het niet hebben betaald van een eigen bijdrage, waardoor volldige toeslagen werden teruggevorderd en er geen recht meer bestond op de kinderopvangtoeslag).
Dit boek is het verslag van een bureaucratische nachtmerrie. Omdat de kwestie zich nog steeds voortsleept en er nog steeds veel te doen is over de uit huis geplaatst kinderen van de toeslagenaffaire, iets wat in dit boek helaas niet wordt aangestipt.
Het is een vrij droog verslag van met name wat er binnen het parlement gebeurt en de rol enkele journalisten in deze kwestie.
Menig staatssecretaris en zelfs het derde kabinet Rutte sneuvelde op deze kwestie.
Onderzoeksjournalist Jesse Frederik schreef een chronologisch overzicht over het verloop van de toeslagenaffaire. Die begon met de beruchte Bulgarenfraude; arbeidsmigranten uit Bulgarije zouden massaal toeslagen binnen harken waar ze geen recht op hadden. De publieke en politieke verontwaardiging destijds was groot en dus werd er een appèl gedaan op keiharde fraudebestrijding.
Grootouders konden betaald oppassen voor hun kinderen en veel gastouderbureaus en kinderopvangcentra hielden zich niet aan de regels. Ouders die géén eigen bijdrage kinderopvangtoeslag betaalden, werden genadeloos hard afgestraft door de Belastingdienst, die absurd hoge bedragen terug wilde vorderen en de kinderopvangtoeslag per omgaande stop zette. Dit zorgde bij veel gezinnen voor een dramatische financiële situatie, plus alle problemen die daar weer uit voortvloeien. Het aantal Kamerdebatten en Kamervragen die over deze kwestie gesteld zijn, zijn inmiddels ontelbaar. Duidelijk is dat de Raad van State en de Belastingdienst veel te rigide regels voorstonden, dat verantwoordelijke bewindslieden en de Kamer hebben liggen slapen.
De menselijke maat in de toeslagenkwestie leek volledig zoek. Er is niet adequaat gehandeld om mensen tegemoet te komen, etnische profileren van toeslagenouders kwam voor. Mensen werden door de hardvochtigheid van de overheid onevenredig hard gestraft, terwijl ze soms geen idee hadden dat ze zelf een fout gemaakt hadden (in de meeste gevallen het niet hebben betaald van een eigen bijdrage, waardoor volldige toeslagen werden teruggevorderd en er geen recht meer bestond op de kinderopvangtoeslag).
Dit boek is het verslag van een bureaucratische nachtmerrie. Omdat de kwestie zich nog steeds voortsleept en er nog steeds veel te doen is over de uit huis geplaatst kinderen van de toeslagenaffaire, iets wat in dit boek helaas niet wordt aangestipt.
Het is een vrij droog verslag van met name wat er binnen het parlement gebeurt en de rol enkele journalisten in deze kwestie.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Saskia Osinga
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
