Geweldig boek!

Wanneer de moeder van Jess overlijdt bij een auto-ongeluk, waarbij Jesse zelf zwaargewond raakt, moet zij bij haar vader gaan wonen. Jess heeft haar vader al 10 jaar niet meer gezien én hij woont op een compleet afgelegen plek in de wildernis van Canada. Jess is nog maar een week bij haar vader en leert hem pas een beetje kennen, als zijn verleden hem inhaalt en hij het met de dood bekoopt. Jess blijft alleen (met de hond van haar vader) achter en moet zich zien te redden in deze voor haar vreemde, ruige wereld. Is de drang om te overleven en wraak te nemen groot genoeg om overeind te blijven?

Een boek met de naam Mijn naam is Jess Cooper en ik leef nog maakt natuurlijk onmiddellijk nieuwsgierig. Als je dan ook nog de beklemmende proloog leest, vermoed je dat dit een boek is dat je niet snel meer zal wegleggen. En je krijgt vrijwel meteen gelijk. Het begin is nog relatief rustig te noemen, maar al snel staat Jess er helemaal alleen voor en wil je enkel verder lezen om te weten wat er zal gebeuren én gebeurd is.

Mijn naam is Jess Cooper en ik leef nog wordt verteld vanuit twee tijdlijnen: de tijd voor de moord op haar vader en de tijd daarna. Deze afwisseling geef heel veel diepte aan het verhaal en is dus echt een meerwaarde. Bovendien krijg je zo de kans om iets meer van de randpersonages te weten te komen. Het verhaal heeft namelijk maar twee echte personages: Jess en de hond Bo. Al de rest zijn passanten, die je slechts vluchtig - doch voldoende - leert kennen. Jess leer je uiteraard erg goed kennen: je ontdekt steeds meer wie ze was en wie ze noodgedwongen wordt.

Het boek heeft de stempel 'young adult', wat misleidend werkt. Het is geen licht verteerbaar verhaal! De soms erg filmisch beschreven scènes zullen je meermaals doen gruwelen. Of je nu wil of niet, meeleven met het hoofdpersonage doe je. En je krijgt ook ongetwijfeld erg veel respect voor deze jonge vrouw - eigenlijk nog slechts een kind.

Hoewel het natuurlijk - en gelukkig - geen verhaal is dat zich vaak in het echt afspeelt, komt het ontzettend geloofwaardig over. Kate Alice Marshall heeft een erg overtuigende schrijfstijl. Als je Mijn naam is Jess Cooper en ik leef nog al een keer weglegt, dan is het om even bij te komen, want het verhaal grijpt je bij je strot. Overigens zal je al snel weer verder lezen, de drang om te weten hoe het verder gaat overwint.

Het is wellicht volledig overbodig om nog te vermelden, maar Mijn naam is Jess Cooper en ik leef nog is meer dan een aanrader. Het is een mooi, spannend en ontroerend verhaal over overleven, maar ook over de kracht die we allemaal in ons hebben als we écht willen.