Lezersrecensie
Een dringende boodschap
Wanneer een doodzieke boodschapper de vader van Dairann komt waarschuwen voor de oorlog die spoedig ook hun kasteel zal bereiken, wordt alles in paraatheid gebracht. De boodschapper had echter nog twee andere belangrijke brieven, die hij in zijn toestand onmogelijk zelf kan wegbrengen.
Dairann en zijn beste vriend Biddulph, bieden aan om de twee brieven naar hun bestemming te brengen, niet wetende dat ze daarmee aan een gevaarlijk avontuur beginnen. Want de oorlog is niet zomaar een oorlog, de leider beschikt over magie en hij heeft er alles voor over om te voorkomen dat de brieven hun bestemming bereiken.
“Ook maakte een enorme woede zich van hem meester. Het leek wel of alles hen tegenwerkte.” Mette van Praag
Het blauwe kristal van Mette van Praag is het eerste deel van de jongerenserie De kronieken van Alstraldita.
Mette van Praag vangt haar serie aan met een gedegen wereldopbouw, en breidt deze tijdens de reis van de twee hoofdpersonen steeds verder uit. Hetzelfde geldt voor de geschiedenis van de wereld waarbinnen het verhaal zich afspeelt. Deze lijn heeft in het begin zelfs een beetje de overhand, maar naarmate het verhaal vordert wordt het steeds meer een onderdeel van de reis in plaats van een inleiding daar naartoe. De auteur zorgt echt dat je haar wereld leert kennen en begrijpen.
Het verhaal en de personages nodigen je absoluut uit om naar binnen te stappen, alhoewel het wel eventjes duurt voordat je er helemaal in kan wegzinken. Dat laatste gebeurde voor mij op het moment dat de reis echt zijn beslag kreeg en de spanning daarmee toenam. Je leert de twee hoofdpersonen steeds een beetje beter kennen en de manier waarop hun vriendschap is neergezet is echt hartverwarmend. De onvoorwaardelijke support, de onderlinge plaagstootjes en de zorgzaamheid naar elkaar toe waren voor mij echt de uitblinkers van het verhaal.
Het blauwe kristal bevat voldoende ingrediënten om echt te boeien, en als klap op de vuurpijl trakteert de auteur je aan het eind op een cliffhanger, die je aanspoort om snel deel twee te gaan lezen.
⭐️⭐️⭐️⭐️
Instagram: sheila_hjv_inbooks
Dairann en zijn beste vriend Biddulph, bieden aan om de twee brieven naar hun bestemming te brengen, niet wetende dat ze daarmee aan een gevaarlijk avontuur beginnen. Want de oorlog is niet zomaar een oorlog, de leider beschikt over magie en hij heeft er alles voor over om te voorkomen dat de brieven hun bestemming bereiken.
“Ook maakte een enorme woede zich van hem meester. Het leek wel of alles hen tegenwerkte.” Mette van Praag
Het blauwe kristal van Mette van Praag is het eerste deel van de jongerenserie De kronieken van Alstraldita.
Mette van Praag vangt haar serie aan met een gedegen wereldopbouw, en breidt deze tijdens de reis van de twee hoofdpersonen steeds verder uit. Hetzelfde geldt voor de geschiedenis van de wereld waarbinnen het verhaal zich afspeelt. Deze lijn heeft in het begin zelfs een beetje de overhand, maar naarmate het verhaal vordert wordt het steeds meer een onderdeel van de reis in plaats van een inleiding daar naartoe. De auteur zorgt echt dat je haar wereld leert kennen en begrijpen.
Het verhaal en de personages nodigen je absoluut uit om naar binnen te stappen, alhoewel het wel eventjes duurt voordat je er helemaal in kan wegzinken. Dat laatste gebeurde voor mij op het moment dat de reis echt zijn beslag kreeg en de spanning daarmee toenam. Je leert de twee hoofdpersonen steeds een beetje beter kennen en de manier waarop hun vriendschap is neergezet is echt hartverwarmend. De onvoorwaardelijke support, de onderlinge plaagstootjes en de zorgzaamheid naar elkaar toe waren voor mij echt de uitblinkers van het verhaal.
Het blauwe kristal bevat voldoende ingrediënten om echt te boeien, en als klap op de vuurpijl trakteert de auteur je aan het eind op een cliffhanger, die je aanspoort om snel deel twee te gaan lezen.
⭐️⭐️⭐️⭐️
Instagram: sheila_hjv_inbooks
1
Reageer op deze recensie
