Wervelende sensatie en pure ontspanning

Alles aan de roman The High Season van Judy Blundell schreeuwt zomer: de cover, de atmosfeer, de setting en het seizoen waarin het verhaal zich afspeelt. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat dit een boek is dat je tevreden en totaal ontspannen achterlaat. Ben je een fan van series als Desperate Housewives en Gossip Girl, dan is dit boek absoluut iets voor jou.

Het verhaal wordt slim opgebouwd. Aanvankelijk lijken er te veel personages om bij te houden, maar al snel blijkt het vooral om twee vrouwen te gaan. De veelheid aan nevenpersonages en plotlijnen geven een levendig beeld van de zomermaanden op Long Island en maken je nieuwsgierig naar de verdere verwikkelingen. In deze context begrijp je waarom Ruthie zoveel belang hecht aan haar huis in Orient, een klein dorpje vlak naast het populaire Hamptons. Om de kosten ervan te kunnen betalen, verhuurt ze elke zomer haar geliefde huis aan rijke toeristen. De regeling is een doorn in het oog van haar vijftienjarige dochter en ex-man Mike, maar Ruthie’s passie voor het huis overwint al hun argumenten. Wanneer de volgende huurder uren te vroeg voor de deur staat, wordt een ketting van gebeurtenissen in gang gezet. Voor Ruthie goed en wel de sleutel overhandigd heeft, dreigt ze alles te verliezen waar ze zo zeker van was: haar job als directeur van het plaatselijke museum, haar dochter, haar best vriendin, de vriendschap van Mike en haar huis.

Terwijl Ruthie alles bij het oude wilt houden, heeft Doe hele andere plannen. Zij is medewerker in het museum en wil niets liever dan haar onbeduidende bestaan achter zich laten: “Her ambition was simple: to become a thing!” Gewapend met haar telefoon en geheime Instagramaccount maakt ze jacht op bekende Amerikanen. In een wereld waar alleen geld en schoonheid tellen, is er voor vrouwen als Ruthie en Doe enkel plaats aan de zijlijn. Dat maakt hen de ideale toeschouwers. Doe’s verhaallijn is minder uitgewerkt dan die van Ruthie, maar vormt wel een essentieel onderdeel van de roman. De wissels tussen beide personages kloppen en tonen de verschillende mogelijkheden van het leven in een klein plaatsje als Orient, waar elke actie een gevolg heeft.

Hoewel de personages vrij oppervlakkig uitgewerkt zijn, wordt de toenemende wanhoop van Ruthie wel goed beschreven. Om emoties weer te geven maakt Blundell eerder gebruik van de acties die de bewoners ondernemen en hun onderlinge strubbelingen dan van een diepgaande psychologische uitwerking. Wanneer Ruthie de grond onder haar voeten voelt wegzakken, hakt ze een boom uit en zwiert die op de oprit van haar rivaal. Als lezer heb je niet meer informatie nodig om te beseffen dat ze labiel is en op het punt staat om foute keuzes te maken.

Er zit een enorme vaart in dit verhaal. De krachtige dialogen en de ene gebeurtenis na de andere stuwen de lezer vooruit. Blundell zegt waar het op staat en neemt de wereld van de schone schijn op een grappige manier op de korrel. De arm-rijk tegenstelling wordt soms iets te sterk benadrukt en op die momenten wordt het verhaal wat moraliserend, maar de lichte sfeer krijgt keer op keer de overhand.

Kan Ruthie haar huis behouden? Vindt Doe de weg naar de roem? Wint vriendschap het van verraad? Het zijn maar een paar van de vele vragen die opgeworpen worden. The High Season verveelt geen enkel moment. Drama, passie, intrige en misverstanden wisselen elkaar af in een verslavende up-tempo roman die pure ontspanning biedt.