om bij weg te dromen

Kort inhoud

Lex Niekel neemt je samen met Bob mee van Moskou naar Beijing met de Trans Mongolië Express. Hij vertelt over zijn bezoek aan Moskou waar hij de gekende monumenten heeft bezocht alsook de prachtige metrostations. Vandaar uit nemen zij de trein richting Beijing, met een tussenstop in Ulaanbaatar, waar zij een trektocht doen door de Mongoolse steppe en waar zij ook bij de lokale bevolking overnachten in een joert.

Een treinreis van verschillende dagen lijkt saai, maar toch is deze rit voor Lex en zijn medereiziger Bob een groot avontuur. Ze hebben ervoor gekozen om eerste klas te reizen zo hebben ze een treincoupé voor hun tweeën in plaats van in tweede klas een coupé voor vier personen die zij dan met twee andere, voor hen onbekende reizigers, zouden moeten delen. Maar ze leren al snel andere medereizigers uit de eerste klasse wagon kennen en die hebben naar het lijkt elk wel hun eigen eigenaardige gewoonten.

Na hun trektocht in Ulaanbaatar reizen ze verder met de UB-Beijing sneltrein in tweede klasse, waar ze hun coupé delen met een Chinees koppel. Dit lijkt minder praktisch dan hun eerste klasse coupé die zij hadden op de Trans Mongolië Express. Vier personen en hun bagage lijken maar net te passen in de treincoupé en dit pas na heel wat gepuzzel. Eenmaal aangekomen in Beijing zullen zij ook daar de gekende monumenten bezoeken.

Conclusie

Dit boekje lijkt enkel geschikt voor lezers die ook de reis willen maken met de Trans Mongolië Express, maar dit is niet correct, het zal zeker ook het bredere publiek bekoren. Lex heeft een zeer leuke, grappige schrijfstijl en hij gaat verder dan de gewone reisgidsen, iedereen kan deze raadplegen en iedereen kan mits wat google-opzoekwerk ook alle praktische zaken omtrent deze reis terugvinden, onnodig dus dat Lex deze info hier nogmaals zou herhalen. Hij omschrijft in zijn boek zijn eigen avonturen, hoe hij alles heeft gezien en beleefd, dit doet hij vaak op een ludieke, grappige wijze. Ja, zijn gevoel van humor beviel mij best en zal zeker veel lezers bekoren!


Hiernaast haalde hij ook minder gekende historische feiten en anekdotes aan, die niet terug te vinden zijn in de klassieke reisgidsen, zoals de Loezjnikiramp in het sportstadium van Moskou, of het verhaal van Mathias Rust op het Rode Plein. Bijzonder vond ik ook wel zijn oog voor de contrasten en zijn kritische blik daarop, zo heeft hij het over de rijkdom van Moskou en hoe op een uurtje treinen de armoede overal rond hem te zien was.

Het boek bevat verschillende delen die telkens opgedeeld zijn in kleinere hoofdstukjes, zo leest alles zeer vlot. Lex omschrijft alles wat hij ziet vanuit zijn perspectief, zijn schrijfstijl is beeldend, het was net of ik met hem de trein opstapte in Moskou en samen met hem mee beleefde. Na elk deel staan er ook enkele foto’s en zit er in het begin van het boek een kaartje met de route, dit geeft je als lezer nog een beter beeld van de reis die Lex maakte.
Een extra meerwaarde is dat wanneer je als reiziger dit boekje leest en je vragen hebt je de auteur persoonlijk kan contacteren via zijn emailadres of de facebookpagina van het boek. Bovendien staan er op deze facebookpagina nog tal van extra foto’s.

Dit boek is zeker en vast een aanrader voor reizigers die plannen om de treinreis te maken, maar ook voor andere lezers, die gewoon uit interesse dit leuke boekje willen lezen. Ik heb er enorm van genoten en heb er helemaal niets negatiefs op aan te merken. Daarom ook dat dit leuke boekje vijf verdiende sterren krijgt.