Zwarte zeilen

Op een verstikkend hete dag in juli komen Annika en haar collega Nadia van de vrijwillige kustwacht een op drift geslagen zeilboot tegen op het open water van de Möja-fjord. Er is duidelijk iets niet in orde en ze besluiten aan boord te gaan van het mysterieuze schip. Enkele dagen eerder varen Joanna en haar broer Zack uit met de boot die ooit van hun vader was. Ze hebben elkaar in geen jaren gezien, en hun doel is om eindelijk de boedel van hun ouders te verdelen.

Ze halen herinneringen op aan hun kindertijd in een poging weer dichter bij elkaar te komen. Joanna verheugt zich op de rust en vrijheid die de zee haar altijd gaf, maar niets is nog wat het was, en weinig wat het lijkt.

'Zwarte zeilen' begint met een mysterieuze proloog. De verlaten boot wordt gevonden door Annika en haar collega en ik werd meteen nieuwsgierig naar de reden hiervan. Vervolgens maak je een sprongetje naar vijf dagen eerder en zo werk je naar de dag dat de verlaten boot wordt gevonden...

De hoofdstukken wisselen steeds af tussen Joanna en Annika. Joanna gaat samen met haar broer zeilen en al gauw wordt duidelijk dat er iets treurigs in het verleden is gebeurd. De gedachten en gevoelens van Joanna worden goed uitgewerkt, net zoals de sfeer op de zeilboot.
Ook lees je meer over Annika, haar werk, collega's en haar zusje die haar opeens opbelt.

Deze twee verhaallijnen en verschillende personages komen uiteindelijk bij elkaar.

De schrijfstijl is heel erg prettig en ik vond de afwisseling tussen Joanna en Annika ook fijn. Wel moet ik eerlijk toegeven dat ik het niet echt een thriller vond maar eerder een drama (wat ook heel mooi kan zijn).

De sfeer is wel heel goed op papier gezet en ik vloog door het verhaal, ondanks dat het eigenlijk helemaal niet zo spannend wordt. Als lezer denk je te weten hoe het zit, maar of dit ook echt zo is..?

Dit is een traag, maar aangenaam verhaal en ik wil @cargo dan ook heel erg bedanken voor het recensie-exemplaar!

Beoordeling: 3,5 ⭐️