Een van de belangrijkste boeken uit de Nederlandse geschiedenis

In Wij Slaven van Suriname beschrijft Anton de Kom, zijn vader was slaaf geweest, de geschiedenis van de slavernij in Suriname, van begin tot eind. Hij doet dit op een informatieve, maar vooral zeer directe manier. De gruwelijke details van het leven (lees: vernederingen en martelingen) van de mensen op de plantages worden tot in het kleinste detail beschreven. Ik moest meerdere keren stoppen met lezen omdat het zo vreselijk was. Desondanks is het goed dat die details in het boek zitten, omdat het goed duidelijk maakt wat hoe misdadig Nederland daar gehandeld heeft.

Tijdens het lezen van het boek realiseerde ik mij hoe weinig ik nog steeds van het slavernijverleden weet. Ik heb er op school nauwelijks iets over geleerd. Daarom zou dit boek in mijn ogen door iedere leerling op school gelezen moeten worden worden. Het is een van de belangrijkste boeken uit de Nederlandse literaire geschiedenis.
Het boek verscheen in 1934, het taalgebruik is wat ouderwets. De Kom verwijst vaak naar verslagen die nog veel ouder zijn, ut de negentiende of achttiende eeuw. Dat is wat lastig om te lezen, maar niet zodanig dat het onbegrijpelijk is.

De Kom, die streed tegen elke vorm van onrecht, werd in 1934 uit Suriname verbannen naar Nederland. Daar schreef hij dit boek, dat hij op een prachtige manier afsluit:
Sranang, mijn vaderland.
Eenmaal hoop ik u weer te zien.
Op de dag waarop alle ellende uit u weggewist zal zijn.
De Kom zou helaas nooit meer in Suriname terugkeren. Hij sloot zich tijdens de Tweede Wereldoorlog aan bij het verzet en kwam uiteindelijk in concentratiekamp Neuengamme terecht. Daar overleed hij in 1945.