'Vluchten uit de hand om er naar terug te keren'

Het begin een doorsnee YA,coming of age. afstevenend op 3***. De schrijfstijl oke, maar niks bijzonders. De vrouwen die in de relatie wel erg als een jongen handelen en denken. De setting van een huis op een stuk minilandbouwgrond (is ook een 'hoofdpersoon' ) is leuk, wereldverbeteraars die zelf beginnen.
Cesare(leermeester en (stief)vader. broers, relatie, vriendin, jaloezie, kameraadschap, breuken, zwangerschap, ongewild en ook een onbereikbare, bomen.
Het wordt leuker als (soms hetzelfde) verhaal vanuit een ander wordt verteld, een ander perspectief en wat is dan waar?
Grappig : De Baron in de bomen, geliefd boek van Bern, later als herkenningsboek.
En als ik honderden pagina's over dezelfde mensen lees ga ik toch met ze meeleven. Tussen hoop, vrees en spanning, Teleurstelling en opnieuw beginnen. Even goed gaan en daarna uit elkaar maar toch niet loslaten. Milieuacties waar Bern ook hoog in een olijfboom bivakkeert. En altijd weer het pure, ongerepte zoeken - en de band die tussen hen ontstond, de blik toen de drie jongens excuus kwamen aanbieden omdat zij in de vijver zwommen.Vluchten uit de hand om er naar terug te keren. Fuggire dalla mano per ritornare ad essa? Er zijn meer dingen van het begin die terugkeren. Oma's citaat, ( al weet Teresa al bij de eerste blik dat zij hem kent. ) De Vader, het handje amandelen eten. Ontroerend laatste stuk in IJsland.

Een ekster vloog van de grond en streek neer op een tak. even kruisten onze blikken elkaar daarboven. blz 460.

Je leert nooit iemand kennen... Het zou beter zijn om helemaal niet te beginnen.. (Oma)
3,5 ***"