Familiefragmenten

Een aangenaam boek.
Hier en daar wat grappige scènes. vooral voortkomend uit de psychische bijzonderheden van Felix (De la tourette met mon.mon.lun) en Victor soms depressief, onbereikbaar. (die twee soortgelijke namen kon ik eerst moeilijk uit elkaar houden; ) . Ik mag follies en zandkastelen wel, speels, spelen met tussen kunst en kitsch.
Het boek is zo geschreven dat het echt zo kan zijn/ gebeurd is, door het woordgebruik, de gedragsdetails.. komt natuurlijk over, 'gezellig'. (foei). Het is een kwaliteit in haar schrijfstijl. Het vergroot de voorstelbaarheid en betrokkenheid bij de lezer. Is het ook om de enkele minder realistische zaken gemakkelijker te aanvaarden?
Rascha had vast synesthesie of heeft het grondig bestudeerd.
Stukje van Jasper en Pleun in Spanje leuk! Vanaf blz. 218. Je weet dat het de kathedraal is van Vics krantenstukje. Goed gegeven uit echte wereld om verhaal vanuit te bouwen. De titel daar komt ook vandaan: Het hondje dat daar loopt lijkt wel heel erg op dat Victor van zijn moeder had overgenomen. - Victor die nooit van Zaltbommel terugkwam.
Eigenlijk is pagina 218 een wending in het verhaal, een verplaatsing naar het zuiden en het nieuwe leven van Victor. Wat er in Nederland gebeurt lees je niet meer. Dit gedeelte haalt het boek op naar een hogere waardering:
Dan 3,5 ster