Bijzonder boek over liefde, verdriet en familie

Engeland, letterlijk aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog, de familie Cazalet trekt zich terug op het platteland om bij elkaar te zijn en hun vrouwen en kinderen te beschermen tegen de oorlog die op uitbreken staat. De broers Cazalet Rupert, Hugh en Edward zijn de stamhouders van de familie, maar het verhaal wordt toch vooral verteld vanuit de vrouwen van de familie. De schoonzussen, de kinderen en de barones die Baronie genoemd wordt.
Het boek begint vlot maar vertraagd regelmatig, daar moet je wel tegen kunnen als lezer. Doordat er veel personages zijn (en ik het eerste deel niet heb gelezen) was ik soms zoekende om er achter te komen wie bij wie hoorde, gelukkig zit er een stamboom bij. Hierdoor wist ik regelmatig op te zoeken wie met wie was getrouwd en wie met wie werd bedrogen. Het is dus wel aan te raden om door te lezen zodat de verschillende personages niet te veel door elkaar gaan lopen.
Jane Howard snijdt een aantal moeilijke onderwerpen aan zoals buitenechtelijke relaties, abortus en dienstweigering. De Cazaletkronieken zijn gebaseerd op haar eigen familiegeschiedenis en je vraagt je regelmatig af welk ‘personage’ zij dan is en of de denkbeelden die worden gedeeld de hare zijn of niet. Ze was (1923-2014) een vrijgevochten en eigenzinnige vrouw die haar eigen keuzes durfde te maken. Daarin lijkt ze erg op Louise, de oudste dochter van Edward die naar de toneelacademie wil om actrice te worden.