Herkenbaar en motiverend!

Wat een prachtig boek. Zoveel herkenbare teksten en uitspraken, de quote hierboven is er één van. Diabetes is een ziekte die er constant is en dit beschrijft Loes erg goed vind ik. Ze beschrijft alles vanuit zichzelf waardoor je een kijkje in haar leven neemt op een zeer mooie manier.

Alles wordt beschreven vanaf het moment dat ze haar diagnose kreeg, rond haar 20ste. Dit maakte voor mij misschien ook dat het verhaal zo herkenbaar was, want ik heb de diagnose ook rond die leeftijd gekregen. Op die leeftijd wil je nog veel doen en het studentenleven leven. Dit hield voor Loes helaas abrupt op en er moest in een keer met van alles rekening gehouden worden.

”Ik weet nog precies hoe het was om geen diabetes te hebben.”

Loes neemt je echt aan de hand mee in het verhaal. Ze verteld op een luchtige, maar duidelijke manier hoe haar leven is na de diagnose. Het verhaal is voor mensen met diabetes denk ik erg herkenbaar, maar voor mensen in de omgeving van iemand met diabetes kan het ook erg helpend zijn om enig beeld te scheppen van het leven met de ziekte.

Alles komt voorbij, het dagelijkse leven, sporten, eten, vakantie, relaties, frustraties, mooie momenten. Niks wordt vergeten en dit vond ik ontzettend mooi om te lezen.

Een lach en een traan

Ik heb het boek gelezen met een lach en ook zeker met een traan. Achteraf geeft het me wel enorm veel inzichten en misschien ook wel geruststelling door de herkenbare momenten, zowel mooie als minder mooie. Het boek heeft mij ook enorm de motivatie gegeven om door te gaan en dromen waar te maken, want het leven kan zo mooi zijn ook met diabetes!

Ik kan dit boek dan ook iedereen aanraden, maar natuurlijk de mensen met diabetes en hun omgeving in het bijzonder!