Lezersrecensie
Gloriedagen van het Rijk
Een historie van de gloriedagen van het Romeinse Rijk, beginnend met de dood van Nero in 68 n. Chr, en eindigend met de aanstelling Antoninus Pius In 138 n. Chr. Hoogtepunten zijn het chaotische vierkeizerjaar, de verwoesting van Jerusalem, de uitbarsting van de Vesuvius, en de bouw van het Colosseum en de muur van Hadrianus.
Onderhoudend en toegankelijk geschreven, met genoeg diepgang om ook de meer ervaren geschiedenis lezer uit te dagen.
Het boek besteedt veel aandacht aan de persoonlijkheden en regeerstijlen van de verschillende keizers; van de hedonistische Otho tot de sobere, militaire Trajanus en de reislustige Hadrianus. Welke gevolgen hadden hun keuzes? En waarom was de één succesvol en werd de andere genadeloos aan de kant gezet?
Maar er wordt ook gekeken naar hoe dit enorme Rijk functioneerde. Van een Rome met een al maar groeiende behoefte aan graan, tot provincies aan de grens van het Rijk, die vaak lastig te besturen waren en allerlei (schijn)vrijheden kregen om ze binnenboord te houden. Uiteraard wordt er ook stilgestaan bij de militaire acties, veroveringen en verliezen in o.a. Germanië, Brittannië en Dacië.
Minder aandacht is er voor de gewone Romein, de vrouwen en de slaven. Dit is niet dat soort geschiedenis. Sowieso is het lastig dat er over deze groepen zo weinig geschreven bronnen zijn. Maar mijn volgende boek over de Romeinen wordt er misschien toch één die wat meer focust op het dagelijks leven.
Onderhoudend en toegankelijk geschreven, met genoeg diepgang om ook de meer ervaren geschiedenis lezer uit te dagen.
Het boek besteedt veel aandacht aan de persoonlijkheden en regeerstijlen van de verschillende keizers; van de hedonistische Otho tot de sobere, militaire Trajanus en de reislustige Hadrianus. Welke gevolgen hadden hun keuzes? En waarom was de één succesvol en werd de andere genadeloos aan de kant gezet?
Maar er wordt ook gekeken naar hoe dit enorme Rijk functioneerde. Van een Rome met een al maar groeiende behoefte aan graan, tot provincies aan de grens van het Rijk, die vaak lastig te besturen waren en allerlei (schijn)vrijheden kregen om ze binnenboord te houden. Uiteraard wordt er ook stilgestaan bij de militaire acties, veroveringen en verliezen in o.a. Germanië, Brittannië en Dacië.
Minder aandacht is er voor de gewone Romein, de vrouwen en de slaven. Dit is niet dat soort geschiedenis. Sowieso is het lastig dat er over deze groepen zo weinig geschreven bronnen zijn. Maar mijn volgende boek over de Romeinen wordt er misschien toch één die wat meer focust op het dagelijks leven.
1
Reageer op deze recensie