Boeiend en veelzijdig

In 1741 doet Georg Steller een bijzondere ontdekking, een reusachtige zeekoe. Het is een soort die al bestaat sinds de IJstijd en heeft weten te overleven rond een afgelegen eiland in de Noordelijke IJszee. Dertig jaar later zijn ze uitgestorven. Het verslag van Steller en een paar skeletten is al dat rest.

Het boek vangt aan met de ontdekkingstocht van Steller. Dat leest als een spannende avonturenroman die niet onderdoet voor de reis van Willem Barentsz. Aansluitend volgt het één van de skeletten, via de levens van mensen die ermee in aanraking komen. Een Finse gouverneursvrouw, door haar man meegenomen naar Alaska. Een illustrator die tekeningen van de botten maakt. De restaurator die het skelet in elkaar puzzelt zodat toekomstige generaties er kennis van kunnen nemen.

Turpeinen verandert historische figuren in boeiende, complexe personages met ontroerende verhalen. Via hen ontstaat een beeld van vervlogen tijden, de ontwikkeling van de natuurwetenschap, en de veranderende kijk op de natuur.

Want, waar het ooit prima was om dieren te bejagen en ze open te snijden voor onderzoek, komt gaandeweg het besef in dat levende wezens niet onschendbaar zijn. Dat een soort kan uitsterven door toedoen van de mens. En dat de natuur iets is om te koesteren en beschermen - want als het weg is, is het echt weg.

Één van de boeiendste, meest veelzijdige boeken die ik dit jaar las, een nieuwe favoriet.