Wat neem je mee, en wat laat je achter?

“Steek een grote brandstapel aan en neem het vuur met je mee.”

Dat zegt Mia’s vader tegen haar wanneer ze Marokko verlaat. Laat alles achter, begin opnieuw. Jaren later is ze schrijfster in Parijs. Na een coronabesmetting krijgt ze last van brain fog en geheugenproblemen. Op aanraden van haar arts reist ze terug naar haar geboorteland – in een poging haar identiteit te hervinden.

Via flashbacks waarin niet alleen Mia, maar ook haar familieleden een stem krijgen, ontstaat er een beeld van de Marokkaanse samenleving in de jaren ‘80, ‘90 en ‘00 - vol tegenstellingen en botsende idealen. Van een liefdevol gezin, waar toch onderhuidse spanningen zijn. En van sterke vrouwen die worstelen in een maatschappij die hun liever klein houdt.

Het is een boek over wie je bent, hoe je zo bent geworden, en hoeveel je kan (of wil) meenemen als je vertrekt. Over de drang om op eigen benen te staan, en toch te verlangen naar verbinding met je wortels.

Een meerstemmig, indringend boek dat geen makkelijke antwoorden geeft, maar juist aanzet tot nadenken. Mooi!

Bedankt Park Uitgevers voor het recensie exemplaar!

PS: Dit is het slotstuk van een trilogie maar bleek prima los te lezen. Mij heeft het in ieder geval benieuwd gemaakt naar deel 1 en 2.