Grote en kleine dingen

“De zee is diep, ze verandert de kleuren en lijkt te ademen. Goed, dat de zee er is, want soms verstrijken de dagen zonder dat er iets gebeurt en dan kijken we over de fjord uit die blauw wordt, groen en vervolgens donker als het einde van de wereld ”

Een dorpje aan de IJslandse kust, ver van alles, en met slechts vierhonderd inwoners waaronder de directeur van de breifabriek die opeens in het Latijn gaat dromen, en zich vanaf dat moment afkeert van wat de maatschappij verwacht en zijn leven wijdt aan een studie van de sterren. Maar ook de zoon van de politieagent, een gevoelige jongen, zo anders dan de vader in wiens voetstappen hij toch per sé wil volgen. De medewerkers van de supermarkt, het hart van het dorp, waar het opeens lijkt te spoken. En de getrouwde boerin die iets krijgt met de buurman, maar dan komt zijn vrouw er achter…

Het zijn kleine levens die even vol in het licht worden gezet, al is het duister nooit ver weg. En tussen die levens poëtische zinnen, filosofische gedachten, bespiegelingen op het leven en de wereld.

Een boek waar ik qua stijl heel erg aan moest wennen, maar dat mij vervolgens meenam in kleine verhalen - surrealistisch, lief, treffend, wreed, grappig - die samen iets groots worden. Een fascinerend werk dat ik met liefde nog een keer zou lezen, omdat ik denk dat ik er dan nog meer uit zal halen.

“We praten, schrijven, vertellen over grote en kleine dingen om te proberen te begrijpen, te proberen op iets houvast te krijgen, misschien wel de kern zelf die als een regenboog constant voor ons terugwijkt.”