Cultus - Camilla Läckberg

Net zoals Box begint Cultus, het tweede deel van een trilogie, met een aangrijpende proloog. Vervolgens blijkt dat deze verdwijning gelinkt kan worden aan eerdere zaken waar kinderen bij betrokken waren. Mina, rechercheur, besluit weer contact te zoeken met Vincent, de mentalist, hij moet de verbanden tussen de verschillende verdwijningen zien te vinden. In dit deel draait het vooral om Mina, heden en verleden worden subtiel met elkaar verbonden. Het wordt duidelijk dat haar persoonlijke problematiek gelinkt kan worden aan haar verleden, dit weten de auteurs goed uiteen te zetten, wel op een te uitgebreide manier en met nogal wat herhalingen.

Cultus is een te dik boek, het bevat in mijn optiek te veel dezelfde en uitgebreide details waardoor de spanning grotendeels wegvalt. De plotverbindingen zijn zeker goed doordacht maar de uitwerking laat voor mij her en der te wensen over. Ik mis in dit boek de gruwelijkheden die me bijvoorbeeld uit Box erg bijgebleven zijn. Het is alleen maar puzzelen, en dan echt extreem veel puzzelen. Het zoeken naar verbanden wordt naar mijn idee veel te expliciet uiteengezet en de uiteindelijke aanwijzingen komen te eenvoudig als een opkomende gedachte uit de lucht vallen. Je voelt al vrij snel welke kant het verhaal opgaat, dat is op zich niet heel erg maar wel als de weg ernaar toe als te lang ervaren wordt.

Ik ben een fan van verhalen waar de personages een prominente rol vervullen maar in Cultus gaat het wat mij betreft wel iets te ver. Van elk personage worden er nogal wat privébeslommeringen bij gehaald waardoor het op een gegeven moment zijn doel voorbij schiet en zelfs licht gaat irriteren.

Het lijkt mij duidelijk dat voor mij Cultus niet kan tippen aan Box, het eerste deel in deze serie, daarentegen ben ik zeker wel benieuwd naar de afsluiting van deze trilogie want ondanks al mijn puntjes van kritiek bezorgen Läckberg en Fexeus me wel flink wat uren leesplezier. Ik wil zeker wel weten hoe het Mina en Vincent verder zal vergaan.

- Bianca